Met name eind januari en begin februari 1810 ging het hard. En aan zijn verslag kun je goed merken dat hem dat niet onberoerd liet. Enkele citaten uit zijn rapportages (enigszins gemoderniseerd).
“Tot mijn gevoelig leedwezen heb ik getuige moeten zijn van een van de zeldzaamste gebeurtenissen, waarvan waarschijnlijk geen enkel voorbeeld in de hele geschiedenis te vinden is. Het trotse sluisgebouw, dat van buiten leek alsof het voor de eeuwigheid was gemaakt, is in een zeer kort bestek van tijd, door ontgrondingen onder zijn fundamenten en damplanken, totaal vernietigd en onherstelbaar geworden.”
“Ik was ooggetuige van de jammerlijke ondergang van een allernuttigste sluis en ik ben daarover zeer geëmotioneerd. Het verbaasde mij echter niet, want alle palen onder de gehele fundering zijn blootgespoeld. In de nacht van 3 februari stuurde ik een boot naar Hellevoetsluis om de opzichter Verhey te ontbieden, maar door het drijfijs en de duisternis kwam de boot onverrichterzake terug.”
“’s Avonds om 10 uur à half 11 konden we bij lantaarnlicht zien dat de zuidelijke penantmuur (waarvan we hadden gedacht dat die zou scheuren bij de onderste trap) af begon te breken in de kas bij de voorhar van de binnenste hoge vloeddeur. Het begon met een scheur van 5 duim, ’s morgens was die 20 duim en ’s middags al 28 duim breed.
Toen sprong met een klap de buitenvloeddeur, die op zijn beurt de openstaande toldeur van zijn plaats sloeg. Bij de volgende eb, om 9 uur ’s avonds, was de opening al 56 duim breed, waarna de penantmuren omtuimelden naar het midden van de spuikolk. Hierna scheurde het eerste contrefort van buiten. Dat viel vervolgens op 5 februari, om 8 uur ’s morgens, toen de eb op zijn laagst was, met een ongelooflijke snelheid om. De zuidelijke spuikolk is hierdoor vrijwel verstopt. De rest van het muurwerk staat echter nog ongeschonden. ’s Avonds begonnen ook de overige nog gave muren te scheuren. De noordpenant van het hoge front telde al een gleuf van 19 duim breedte.”
Uiteindelijk zouden ook de laatste resten van de sluis in september 1810 volledig vergaan. Tot in Ooltgensplaat spoelden die herfst de losse onderdelen aan.
Lees ook
Sluizen bij Dintelsas
Sluis weggespoeld!
Bekijk ook
Sluizen en stuwen in Brabant
Water in Brabant
