Wilhelmina verjaarde op 31 augustus en ook in Zundert werd dit volop gevierd. Toevallig zijn er in die tijd van het jaar volop dahlia’s beschikbaar; grote kleurige bloemen, prima geschikt voor het versieren van kinderfietsjes. De stap naar een jaarlijks dahliacorso was daarna snel gezet. Het idee kwam van wethouder Van Ginneken en het eerste, bescheiden, corso werd gehouden op 8 september 1936.
Vanaf 1937, alleen onderbroken tijdens de oorlogsjaren, rijden de versierde wagens ieder jaar op de eerste zondag van september door het dorp en wordt het corso steeds belangrijker voor Zundert. De organisatie ervan verloopt dan ook met militaire precisie: Er zijn duidelijke procedures en voor ieder onderdeel van het festijn is er wel een aparte commissie verantwoordelijk. Er zijn minstens 150 personen betrokken bij het bestuur, georganiseerd in ruim 20 stichtingen. Gedurende het hele jaar worden er activiteiten ontplooid die met het corso te maken hebben, zoals feesten, vaandeluitreikingen en een kindercorso.
Eigen dahlia's
De grote optocht zelf is al vanaf 1946 een wedstrijd tussen de diverse, geografisch nauwkeurig afgebakende, buurtschappen en dorpen van de gemeente Zundert. Lange tijd waren dat er 17, inmiddels 20. De teams kweken hun eigen dahlia’s op hun eigen percelen. Denk daarbij aan 33 hectare grond en aan 600.000 struiken in 50 varianten. De plantkeuze wordt bepaald door het ontwerp van de volgende praalwagen: de kleuren moeten vastliggen voordat de knollen de grond ingaan!
Commercie wordt buiten de deur gehouden, maar omdat het dahliaseizoen lang is kunnen er wel bloemen verkocht worden naar andere corso’s. Met de opbrengst kan een deel van de kosten gedekt worden. Omgekeerd wordt zo’n 20 procent van alle bloemen voor de eigen optocht ingekocht. De ruilhandel tussen de buurtschappen is toegestaan en levendig.
Ontwerpen van de kunstacademie
Alle deelnemers hebben een eigen ruimte ter beschikking voor de bouw van de wagens. Het ontwerpen gebeurt al in de winter. De wagens zijn immers niet meer te vergelijken met die uit de beginjaren: ze zijn groter en gecompliceerder; de gebruikte materialen zijn anders en het kleurschema moet op tijd bekend zijn. Al sinds de jaren 1950 zijn de ontwerpers vaak (aankomende) professionals, opgeleid aan de kunstacademie in Breda. Het levert vaak bijzonder originele ontwerpen op!
De wagens zelf worden in de maanden vóór het corso gebouwd. Schaalmodellen ervan worden in juni, tijdens het maquettefeest, getoond. Alleen de bloemen zelf worden pas op het allerlaatste moment, door honderden medewerkers per team, vastgespijkerd; soms wel een half miljoen per “presentatie”. En er is dan wel een (ruimhartig) maximum gesteld aan de afmetingen van de wagens, maar een presentatie mag natuurlijk gerust uit meerdere eenheden bestaan...
Trots van Zundert
Het jureren gebeurt nog tijdens de parade: de winnaar is daardoor al voor het einde van de rit bekend en alléén die winnaar mag op de Markt, pal voor de hoofdtribune, stoppen. Groter eer bestaat er echt niet in Zundert! De trots van Zundert, door de Unesco erkend als Immaterieel Cultureel Erfgoed, geniet al jaren internationale faam. Bladen uit landen als Brazilë, Canada, Engeland, Japan, Maleisië, Rusland en de USA hebben er al lovende artikelen aan gewijd. De laatste jaren heeft bovendien het internet het Zundertse corso ontdekt en daardoor is de schare bewonderaars nóg groter geworden. Terecht natuurlijk: de 100.000 verrukte bezoekers die jaargang 2015 bezochten, kunnen onmogelijk allemaal ongelijk hebben!
Foto's via Corso Zundert
