Op het internaat van het Sint-Corneliusgesticht verbleven jongens die onderwijs, kost en inwoning kregen van de Fraters van Tilburg. Van de oud-leerlingen zullen de oudere generaties zich nog het bijbehorende fraterhuis aan de Wilhelminalaan herinneren en de jongere generaties dat aan de Groeneweg, waar de geestelijken in 1959 naartoe verhuisden.
De aanleiding voor deze verhuizing was de totale verwoesting van het klooster aan de Wilhelminalaan door oorlogshandelingen in 1944. Het klooster waar zij eind jaren vijftig in terecht konden, dat veel huiselijker was, werd in 1967 met een recreatiezaal, fietsenberging en garage uitgebreid.
Kennelijk konden de internen zich op het Corneliusgesticht bekwamen het Esperanto. Op de foto zien we twee trotse jongens, die hun diploma in die internationale taal hebben gehaald.
De geestelijke op de foto moet wel frater Wigbertus van Zon (1869-1951) zijn. Hij was de belangrijkste pionier en promotor van het Esperanto in de Zuidelijke Nederlanden. Vooral in Tilburg was hij heel actief op dat terrein. Hij stichtte er een Esperantovereniging, die hij jarenlang voorzat. De frater stond bekend als een getalenteerde en ervaren onderwijzer. Zijn congregatie had in Brabant een groot aantal internaten en op meerdere daarvan heeft hij lesgegeven. Begin twintigste eeuw werkte hij op het internaat van Huize Ruwenberg in Sint-Michielsgestel en daarna op het internaat van de Bisschoppelijke Kweekschool in 's-Hertogenbosch. Frater Van Zon verhuisde in 1928 naar het pensionaat Sint Cornelius, waar hij het opleiden van Esperantisten heeft voortgezet.
Reageer hieronder, deel je herinneringen aan internaat Sint Cornelius en vul deze pagina aan! Ook foto's zijn van harte welkom en kunnen worden verzonden naar internaten@bhic.nl.
Bronnen
W. Smulders en M. Heesters, Honderd jaar fraters in Reusel, 1884-1984 (Heemkunde Werkgroep Reusel: Reusel 1984)
Met heel veel belangstelling de site bekeken. Ik was bewoner van het PENSIONAAT ST. CORNELIUS (dus niet "gesticht") in de jaren 1940 t/m '44. Ik heb nog al mijn schoolrapporten van de 3e, 4e, 5e en 6 e klas en enkele foto's. Twee broers en twee neven waren er ook en tijd. Op de dag dat de eerste atoombom viel (aug. '45) was ik in Reusel om enkele fraters te ontmoeten. Het gebouw was een ruine!
Per september 1945 verhuisde ik naar De Ruwenberg!
Thijs de Leeuw
bhiczei op 13 maart 2019 om 14:28
Bedankt voor je reactie, A.W.L. van Buul. Mooi zeg, dat je nog zoveel lesmateriaal en foto's uit die tijd bewaard hebt! Kan me voorstellen dat het altijd weer herinneringen oproept als je weer eens door die schriften bladert.. Het is ook wel een bijzondere en indrukwekkende periode, dat u op deze kostschool heeft gezeten. Zo midden in de oorlog... Had dat nog veel gevolgen voor het leven op het internaat? En heb je daarna nog lang op de Ruwenberg gezeten?
Thijs de Leeuw
bhiczei op 13 maart 2019 om 14:29
Ah, ik zie net dat je ook op de pagina van de Ruwenberg hebt gereageerd! Dank!
Riki de Poorter
zei op 16 maart 2019 om 18:40
Hallo Thijs, mijn moeder zat in 1943-1944 op het internaat in Reusel tegenover de kerk. Het is afgebrand tijdens de bevrijding in 1944. Is deze niet in kaart gebracht?
Thijs de Leeuw
bhiczei op 18 maart 2019 om 10:08
Hallo Riki, bedankt voor je reactie en je terechte vraag. Het internaat dat je noemt is inderdaad niet meegenomen in onze selectie. Wij hebben er vooralsnog voor gekozen om alle onderwijsinternaten op de kaart te zetten uit de naoorlogse periode, tot pakweg 1970... Maar we zijn ook zeker geïnteresseerd in alle verhalen over die periode. Als je over die oudere kostschool in Reusel zou willen vertellen, dan kan dat gewoon hier. Want het is wel belangrijk dat die herinneringen érgens een plaats krijgen. Ik kan me voorstellen dat je moeder heel bijzondere verhalen te vertellen heeft over die kostschool, onder andere natuurlijk omdat ze daar tijdens de oorlog heeft gezeten!
De aanleiding voor deze verhuizing was de totale verwoesting van het klooster aan de Wilhelminalaan door oorlogshandelingen in 1944. Het klooster waar zij eind jaren vijftig in terecht konden, dat veel huiselijker was, werd in 1967 met een recreatiezaal, fietsenberging en garage uitgebreid.
