Dichten, zingen, acteren: lesgeven. Hoeveel meisjes uit Wanroij bij juffrouw De Bruyn in de klas hebben gezeten is natuurlijk niet meer te achterhalen, maar het zijn er zeker meer dan 1.000 geweest. Juffrouw De Bruyn is namelijk 43 jaar lang verbonden geweest aan de Mariaschool. In 1964 nam ze afscheid van haar kinderen.
Mien de Bruyn werd geboren op 20 juni 1898 in Vierlingsbeek-Groeningen. In 1909 verhuisde zij met haar familie naar Haps, van waaruit zij de Kweekschool voor aanstaande onderwijzeressen bezocht bij de zusters in Den Bosch. Met negentien jaar kwam ze met haar papiertje van school en kon meteen aan de slag in Stompwijk (bij Leiden).
Na een korte uitstap naar Silvolde (in de Achterhoek, vlakbij Doetinchem) reageerde ze al snel op de vacature in Wanroij. “De keus was niet moeilijk want ik kende Wanroij nog van vroeger.”
In 1921 kwam ze aan de Mariaschool te staan, die toen 120 leerlingen telde. Niet alleen voor de klas liet zij zich gelden in Wanroij. “Er kon geen feestje worden gevierd of er werd een lied of vers van de hand van juffrouw De Bruyn gezongen of gedeclameerd”, zo haalt De Gelderlander herinneringen aan haar op in 1964. Daarbij stond zij graag op het toneel. Vooral haar rol in het stuk De Vrek van Molière – dat meer dan 25 keer in het hele Land van Cuijk werd opgevoerd – maakte indruk. “Ik vind het nu eenmaal fijn in de huid van een ander te kruipen”, zei ze zelf.
Leerlingen van de Mariaschool in 1922; juffrouw De Bruyn vermoedelijk rechts naast de twee nonnen
Leerlingen in haar klas profiteerden ook van de voorliefde van hun juf. Er werden veel liedjes geleerd, pantomime gespeeld en geacteerd. Bij haar afscheid in 1964 voerden de leerlingen een kinderoperette op. Tijdens de plechtige viering in de kerk kreeg zij de pauselijke onderscheiding “Pro Ecclesia et Pontifice”. Ze overleed na een langdurige ziekte in 1971 op 73-jarige leeftijd in Huize Madeleine. Op haar gedenkprentje staat een van haar eigen gedichten:
Heer, ‘k kijk naar buiten door de ruit ‘k hoor zacht het voorjaar komen Het gras wordt groen, knoppen komen uit Soms lig ik stil te dromen
Heer, vijf minuten hier vandaan Weet ik in ’t bos een akker Waar onze doden rusten gaan En worden niet meer wakker
Heer, als ’t eens mijn tijd zal zijn Wanneer… is mij om ’t even Voor mij zal ’t een ontmoeting zijn Tot dan wil ‘k voor U leven
Heer, laat mij blij en vrolijk zijn En dapper verder strijden Eens roept Gij: “Kom” en ik… ik vlieg Naar U…gedaan is ‘t lijden
Mijn moeder Martha van den Broek en haar broer Bernard hebben ook bij juffouw de Bruin in de klas gezeten. Ik heb een klassefoto (overigens een foto met meerdere klasse) uit 1922 en daar staat juffrouw de Bruin ook op.
Gineke van der Ree, namens het BHIC
zei op 24 november 2008 om 09:01
Beste Mimi,
Bedankt voor je reactie. Zou het mogelijk zijn ons een scan van die klassefoto te sturen? Dan kunnen we die bij het verhaal zetten. Er zullen vast nog wel meer kinderen op staan die bekend zijn in Wanroij!
Janny Selten
zei op 2 augustus 2009 om 00:28
Met plezier heb ik als oud-inwoonster van Wanroy deze site gelezen. Ook ik heb herinneringen aan Juffr. de Bruyn (1e en 2e klas)en ik bezit zelfs twee boeken met gedichten die door haar veelvuldig bij jubilea e.d werden gebruikt.Dit zijn overigens geen gedichten die door haarzelf zijn gemaakt.
Albert
zei op 14 september 2017 om 10:23
Ik heb in 1962 mijn huis in Haps, Burgemeester van Hultenstraat 7, aan Juffrouw (Mien) de Bruijn verkocht. Het was haar bedoeling om daarin, na haar pensionering, zelf te gaan wonen. "Tijdelijk" werd het huis daarom betrokken door twee zussen van haar. Hoofd van de school was in die tijd Ruud Kremers, een bekende van mij, die toestemming had gegeven om haar tijdens de schooltijd even te spreken. Voor zover mij bekend is "Mien" nooit zelf in het huis gaan wonen.
Mariët Bruggeman
bhiczei op 15 september 2017 om 09:26
Bedankt voor je reactie Albert. Wat toevallig dat jouw huis verkocht is aan deze juffrouw.
julia
zei op 24 oktober 2017 om 12:25
ook ik heb bij juf de bruin in de klas gezeten ..wat in mn herinnering blijft is dat ik n nylonkous om mn hand kreeg omdat ik links was...nu weten ze wel beter
ook dat ze on leerde wat de hammen van een varken waren....in de eerste klas vroeg ze dat aan ons of wij dat wisten ...tuurlijk niet...daaropvolgende opende ze de deur naar klas twee ..en zei de kinderen hier weten niet wat hammen van een varken zijn ....om aan te geven wat dat waren sloeg ze met beide handen achter op haar billen en zei ....dit zijn hammen
Marilou Nillesen
bhiczei op 24 oktober 2017 om 15:55
Haha, van die hammen; daar moest ik dan weer om lachen, Julia. Ik kan me voorstellen dat dat met die nylonkous een minder leuke herinnering is. Ben je trouwens wel linkshandig blijven schrijven?
julia
zei op 24 oktober 2017 om 18:05
Schrijven doe ik rechts maar de rest ben ik linkshandig
Marilou Nillesen
bhiczei op 25 oktober 2017 om 08:45
Dus tot zover gaat de invloed van juf De Bruyn nog steeds... zo zie je maar weer. Wel fijn dat je ook leuke herinneringen aan haar hebt, dank voor het delen, Julia!
Mien de Bruyn werd geboren op 20 juni 1898 in Vierlingsbeek-Groeningen. In 1909 verhuisde zij met haar familie naar Haps, van waaruit zij de Kweekschool voor aanstaande onderwijzeressen bezocht bij de zusters in Den Bosch. Met negentien jaar kwam ze met haar papiertje van school en kon meteen aan de slag in Stompwijk (bij Leiden).
“Er kon geen feestje worden gevierd of er werd een lied of vers van de hand van juffrouw De Bruyn gezongen of gedeclameerd”, zo haalt De Gelderlander herinneringen aan haar op in 1964. Daarbij stond zij graag op het toneel. Vooral haar rol in het stuk De Vrek van Molière – dat meer dan 25 keer in het hele Land van Cuijk werd opgevoerd – maakte indruk. “Ik vind het nu eenmaal fijn in de huid van een ander te kruipen”, zei ze zelf.
