Een beschonken metselaar bedreigt in Tilburg een man met een jachtgeweer en schiet, weliswaar met hagel. Het proces dossier van Pieter van den Broek lijkt op het eerste gezicht niet heel opvallend maar gedetailleerde schetstekeningen laten ons meekijken over de schouder van de schutter. En zo worden we meegenomen naar het plaats delict aan de Stevenzandschestraat; naar Tilburg, 8 januari 1926.
Een beetje wankel op de benen, na het zoveelste pilsje, en met een dubbelloops geweer in zijn handen staat hij voor de deur van weduwe Jonkers in Tilburg. "Moet jij hier ook wat van hebben?", vraagt hij aan de verbouwereerde zoon, Anselmus Jonkers, en hij schiet - op nog geen meter afstand. Later zal Pieter van den Broek, de schutter, dat hij eigenlijk van plan was - ook vrij wonderlijk - zijn hond dood te schieten. Of anders konijnen te gaan jagen in het bos.
Ontzet
We zien het ontzette gezicht van Anselmus - Sjel - terug op de tekening, de schutter met zijn dubbelloops jachtgeweer wijdbeens voor hem. Een paar velletjes verder zien we de situatie van bovenaf, alsof de tekenaar een kijkje met een drone heeft genomen. Het is goed te zien hoe Sjel snel de deur weet te sluiten, hoe de hagel door de gang vliegt en in het luik achter blijft steken. Sjel raakt wel 'bloedend verwond' maar zijn wonden genezen spoedig. We kunnen vanaf hier ook een kijkje nemen in de huiskamer; waar de kachel staat en de spiegel hangt.
Voor Pieter - ook wel Peter - maakt dat allemaal weinig uit; hem wordt poging tot doodslag en zware mishandeling ten gelaste gelegd, en 1,5 jaar gevangenisstraf geëist. Als hij in de gevangenis zit, schrijft een kennis hem een brief die ook in het dossier is opgenomen. Daarin staat dat zijn kleding - en zijn zakhorloge - inmiddels door anderen worden gedragen. "Dus Peter wanneer u aankomt, staat u naakt en bloot op straat."
Zonder illustratieve tekeningen trouwens, die brief.
uit: 23 Rechtbank in Breda,
Rolnummer 308, scans 218 tot en met 297
Met dank aan Nel van Doorn die ons wees op dit bijzondere dossier!
Een beetje wankel op de benen, na het zoveelste pilsje, en met een dubbelloops geweer in zijn handen staat hij voor de deur van weduwe Jonkers in Tilburg. "Moet jij hier ook wat van hebben?", vraagt hij aan de verbouwereerde zoon, Anselmus Jonkers, en hij schiet - op nog geen meter afstand. Later zal Pieter van den Broek, de schutter, dat hij eigenlijk van plan was - ook vrij wonderlijk - zijn hond dood te schieten. Of anders konijnen te gaan jagen in het bos. 
We zien het ontzette gezicht van Anselmus - Sjel - terug op de tekening, de schutter met zijn dubbelloops jachtgeweer wijdbeens voor hem. Een paar velletjes verder zien we de situatie van bovenaf, alsof de tekenaar een kijkje met een drone heeft genomen. Het is goed te zien hoe Sjel snel de deur weet te sluiten, hoe de hagel door de gang vliegt en in het luik achter blijft steken. Sjel raakt wel 'bloedend verwond' maar zijn wonden genezen spoedig. We kunnen vanaf hier ook een kijkje nemen in de huiskamer; waar de kachel staat en de spiegel hangt.
