In de toren van de Willibrorduskerk hangen drie luidklokken. De oudste dateert uit 1716, de twee anderen zijn van na de Tweede Wereldoorlog. Het zijn de opvolgers van twee oudere klokken die samen met de klok uit 1716 rond Kerstmis 1942 door de Duitse bezetter werden gevorderd voor oorlogsdoeleinden.
In Esch is die klokkenroof niet zonder incidenten verlopen. De klokken waren al naar beneden gehaald en stonden klaar om op de vrachtwagen geladen te worden. Op dat moment kwam Koop van Bragt kwaad aanlopen met een grote bijl, waarmee hij de mannen van de vrachtwagen bedreigde. Omstanders probeerden Koop tegen te houden en slaagden er uiteindelijk met moeite in hem tot bedaren brengen.
De klokken werden afgevoerd en opgeslagen op de terreinen van Houthandel Key in Tilburg. Na de oorlog zou slechts een de drie gestolen klokken, de oudste, in goede staat terugkeren.
Die oudste klok is gegoten door Mamees Fremy in 1716. De klok heeft een diameter van 97 cm en weegt 510 kg. Het opschrift luidt: MAMEES FREMY ME FECIT ANNO 1716. Deze klok is gewijd aan Maria. In 1949 is de klok opnieuw gestemd door de firma Eijsbouts uit Asten en samen met twee nieuw gegoten klokken in de toren van de kerk gehangen.
De twee andere geroofde klokken stamden uit de negentiende eeuw. Eén exemplaar was in 1827 gegoten door Petit & Fritsen. De klok was 88,5 cm in diameter en woog 454 kg. Het opschrift luidde: Sanctus Willibrordus patronus ecclesiae / A. van Houtum Consul / Petit et Fritsen me fuderunt (1827). Deze aan Willibrordus gewijde klok verving een oudere klok, die waarschijnlijk omgesmolten is.
Het andere exemplaar was ook door Petit & Fristen gegoten, en wel in 1851. Dit was de kleinste van de drie: 78 cm. in doorsnee en 264 kg. zwaar. Deze twee klokken zijn dus in 1949 vervangen door twee nieuwe, gegoten bij de firma Eijsbouts uit Asten. De ene is 87,2 cm. in doorsnee en weegt 410 kg. Deze klok is opnieuw aan Willibrord gewijd, zoals het opschrift duidelijk maakt: WILLIBRORDUS VOCOR / SICUT ET PATRES / VOCO ET VOS (Ik heet Willibrordus en zoals ik uw voorouders opriep, zo roep ik ook u op).
De kleinste klok (77 cm en 290 kg.) is gewijd aan de H. Stephanus: EGO, ST. STEPHANUS, CARITATIS PRAECO (Ik ben Stephanus, heraut van de liefde).
Dit soort verhaaltjes kan natuurlijk over veel parochies/kerkelijke gemeenten verteld worden, zij het niet overal met heftige reacties zoals in Esch.
Ik ken toevallig de tekst die wijlen pastoor Eduard Doens van de Laurentiusparochie in Ginneken liet aanbrengen op de grootste nieuwe klok, die door Petit en Fritsen na de oorlog werd geleverd:
Heiland heet ik,
Ju'blend treed ik,
In de plaats van een ontvoerde.
Toen diep leed ons land beroerde.
Jelske van Bragt
zei op 24 januari 2018 om 14:51
Dit verhaal gaat over mijn opa Jacobus (Coop) van Bragt (15-10-1900/23-8-1979)!
Mariët Bruggeman
bhiczei op 24 januari 2018 om 19:06
Wat leuk Jelske, dat jij hier reageert op dit verhaal over jouw opa. Heeft hij je er wel eens over verteld ? Het was toch behoorlijk dapper wat je opa gedaan heeft.
In Esch is die klokkenroof niet zonder incidenten verlopen. De klokken waren al naar beneden gehaald en stonden klaar om op de vrachtwagen geladen te worden. Op dat moment kwam Koop van Bragt kwaad aanlopen met een grote bijl, waarmee hij de mannen van de vrachtwagen bedreigde. Omstanders probeerden Koop tegen te houden en slaagden er uiteindelijk met moeite in hem tot bedaren brengen.
