
Chat is online op maandag t/m vrijdag van 10.00 - 16.00 uur en van 19.00 - 22.00 uur.
Op dit moment zijn we offline. Je kunt je vraag stellen via e-mail of WhatsApp: 06-12887717 (alleen berichtjes)
Meer informatie over de chat-service? Klik hier
Chat is online op maandag t/m vrijdag van 10.00 - 16.00 uur en van 19.00 - 22.00 uur.
Op dit moment zijn we offline. Je kunt je vraag stellen via e-mail of WhatsApp: 06-12887717 (alleen berichtjes)
Meer informatie over de chat-service? Klik hier
![]() |
![]() |
![]() |
Moeder liep op een lager model, zwarte met een riempje. Ook wij, de kinderen, gingen op onze klompen op pad. Naar school en naar de kerk; dat klepperde zo lekker door het kerkgebouw. In school werden de klompen op de gang uitgedaan en onder bij de kapstok, bij je jas, gezet.
Als het erg koud was, haalden we eerst thuis brandende kooltjes uit de kachel en lieten die door de klompen rollen om ze op te warmen. De brandlucht is me nog altijd bijgebleven. Of we stopten een krant in de klomp. In de bijkeuken stond een lichtblauw klompenrek - door vader gemaakt - waarop plek was voor meer dan twintig klompen.
In de jaren veertig brachten wij houtblokken naar de klompenmaker, De Spijker in Volkel. Voor de maat kregen wij een latje mee waarop de juiste maat werd aangetekend. Als de klompen klaar waren, moest je die te voet vanuit Uden in Volkel weer ophalen. We beschilderden zelf onze klomp met verf die door de Amerikanen was achtergelaten. Voor Sinterklaas zetten wij de klomp, gevuld met een wortel. Die wortel vonden we de volgende dag terug bij de geit of het varken. Wat er in de klomp zat? Ik kan het me niet meer herinneren...
Wil je meer weten, bijvoorbeeld over het materiaal waarmee klompen werden gelapt? Lees dan hier het volledige verhaal van Rini de Groot.