Ko Kooring bouwt zijn eigen elektronisch orgel

Helemaal alleen bouwde hij een instrument, dat qua geluid en uiterlijk niet onderdoet voor een elektronisch orgel zoals die in de winkel te koop zijn. Als afschrijver-ijzerwerker bij scheepswerf “de Noord“ in Alblasserdam was hij een volslagen leek op het gebied van de elektronica. Daar maakte hij lange dagen, maar zijn vrije tijd besteedde hij aan zijn orgel, dat naar zijn zeggen misschien wel nooit helemaal klaar komt. “Want altijd zie ik wel weer wat waarvan ik denk: Toch eens proberen of dat er bij mijn orgel ook in kan,” vertelde hij de journalist van De Westhoek.

7 octaven

Het transistor elektronische orgel kreeg 2 klavieren, een vibrator en registerknoppen, waarmee praktisch alle toonaarden gecombineerd kunnen worden. Het instrument heeft zes octaven, terwijl er nog een zevende bij komt in de vorm van een voetpedaal.

Ko bouwde het zo, dat alles kan worden uitgebreid. Bij het maken van de orgelkast kreeg Ko hulp van zijn schoonvader. Met korting konden afvalstukken spaanplaat op de kop worden getikt, die Ko zelf van fineer voorzag.

Leerproces

Na een jaar van voorbereidingen begon Ko in januari 1964 aan het bouwen van het orgel. Omdat hij totaal niets van elektronica wist kocht hij boeken en tijdschriften om de nodige kennis op te doen. “Ik moet het wel uit die boeken halen”, vertelde Ko, “want ik ken hier niemand die mij kan helpen of adviseren. Ik probeer alles zelf uit te dokteren. Soms zit ik met een probleem waar ik niet uit kan komen en dan is het weleens gebeurd dat ik ‘s nachts wakker wordt en ineens de oplossing vindt. En dan ga ik eruit ook!” Soms lag de bouw een tijd stil, omdat hij geen geld had om het nodige aan te schaffen. Hoezeer hij de onderdelen ook overal bij elkaar scharrelt, het is een duur project.

Lichte muziek 

In 1965 is de bouw van het instrument zover gevorderd dat er op gespeeld kan worden. Ko heeft nooit orgelles gehad, wel speelde hij vanaf zijn veertiende accordeon dus kon hij er al behoorlijk mee uit de voeten. Het horizontaal klavier was wennen, maar als hij een wijsje hoorde ging hij het thuis op zijn eigen orgel naspelen. Zijn genre was de lichte muziek en dat ging hem goed af. Of hij zijn plan les te nemen voor de verbetering van de techniek van zijn linkerhand ook heeft uitgevoerd vertelt het krantenbericht natuurlijk niet.

Belangstelling 

Amateur-orgelbouwer Kooring kreeg regelmatig bezoek, dat kwam kijken hoe de orgelbouw vorderde. Zelfs burgemeester Bouman Jr. van Willemstad, zelf een groot orgelliefhebber, kwam langs. Hij was stomverbaasd over wat een inwoner van zijn gemeente in zijn vrije tijd presteerde.

Ko kan met recht trots kan zijn op zijn werk dat een sprekend bewijs is van het oude spreekwoord: “Waar een wil is, is een weg.” 

Bron: De Westhoek : het nieuws- en advertentie-blad voor Brabantsch Westhoek, 26 november 1965