De vraag is vast wel eens bij hem opgekomen: hoe had mijn carrière eruit gezien als de oorlog niet was uitgebroken? Jef van de Vijver, geboren in Teteringen in 1915, wint vóór 1940 vrijwel alles. Maar na de oorlog lukt het gewoon niet meer.
Van de Vijver gehuldigd na zijn overwinning als wereldkampioen sprint amateurs in 1937 - Bron: collectie SPAARNESTAD PHOTO/Het Leven/Fotograaf onbekend - http://www.spaarnestadphoto.nl (SFA022800168)
Vijftien jaar is Jef als hij voor een rijksdaalder per week op het kantoor van de chocoladefabriek Kwatta gaat werken. Maar uiteindelijk brengt dit baantje de jonge Jef veel meer. Iedere zaterdagmiddag mag het kantoorpersoneel wedstrijdjes fietsen, op de openbare weg en op gewone fietsen. Zodra het op een sprint aankomt, is er maar één winnaar: de vliegensvlugge Van de Vijver.
Zijn talent valt op en Jef besluit wielrenner te worden. Met zijn lange verwoestende machtsprint vestigt hij in 1932 direct zijn naam op de wielerbaan van Ginniken. Een jaar later weet hij amateur sprintkampioen van Brabant te worden. Dat levert hem een toegangsbewijs op voor het WK in Brussel in 1935, waar hij derde wordt achter de Duitser Merkens en Arie van Vliet. Ondanks deze opvallend goede prestaties mag Jef niet mee naar de Olympische Spelen van Berlijn of het WK in Zürich voor amateurs, beide in 1936.
Wereldkampioenschappen wielrennen in het Olympisch Station van de Vijver tegen Derksen, Amsterdam 1938
‘Je moeder’
Getergd door deze afwijzing haalt hij zijn gram bij het WK in Kopenhagen in 1937. In de finale klopt hij de Fransman Pierre Georget en mag de regenboogtrui om de schouders van de rappe Jef. Het klinkt bijna als vanzelfsprekend maar het is alles behalve dat. Vlak voor het kampioenschap komt hij hard ten val en dat haalt vooral het zelfvertrouwen van Van de Vijver onderuit. Tot dat ene telegram. 'Volhouden Jef, tanden op elkaar. Je moeder'. De juiste woorden op het juiste moment. Van de Vijver blijkt een wielrenner waarmee iedereen rekening moet houden. Tijdens het WK in 1938 in Amsterdam laat hij zien waarom. De Italiaan Bruno Loatti was kansloos.
Van de Vijver wint de wereldkampioenschappen wielrennen en wordt gehuldigd. Amsterdam 1938
Het is tijd voor een loopbaan als beroepsrenner. Ook daar weet hij zich goed te manifesteren. Bij het nationaal kampioenschap van 1939 wordt hij tweede achter Van Vliet. Bij het WK haalt hij de kwartfinales totdat het Belgse fenomeen en sprintkanon Jef “Poeske” Scherens te sterk is. Nóg te sterk, zo meent menigeen, want de tijd van Van de Vijver zou nog wel komen. Maar dan vallen de Duitsers binnen en al snel staat de wereld in brand. In die hectische oorlogsjaren schrijft Van de Vijver nog drie keer de titel van nationaal kampioen op zijn naam, maar daarna blijft het oorverdovend stil.
Horeca
Jef begint in 1946 in Roosendaal een café-restaurant en stort zich met volle overgave in de horecawereld. Een decennium later duikt zijn naam nog wel op als wielermanager en later als lid van de sportcommissie van de KNWU. De fiets gebruikt hij enkel nog voor recreatief gebruik. Jef van de Vijver is op 20 februari 2005 overleden. Hij wordt 89 jaar.
Video: Huldiging wereldkampioen Jef van de Vijver in Roosendaal, 1937
Video: Wereldkampioen amateursprinten Jef van de Vijver wordt gehuldigd, Roosendaal 1937 (bron: Polygoon Hollands Nieuws / Beeld & Geluid, via brabantinbeelden.nl).
Video: Drie wereldkampioenen in actie, 1941
Video: Jef van de Vijver neemt deel aan het sprintcriterium bij wielerbaan Groenewoud, Nijmegen 1941 (bron: Polygoon Hollands Nieuws / Beeld & Geluid, via brabantinbeelden.nl). Kijk voor meer filmbeelden van wielrenners, wielrennen en wielerrondes op BrabantinBeelden.
