De piste van zijn Eerste Roosendaalsche Wielerbaan-Onderneming Clement (ERWOC) vlakbij de grens met Zegge was populair. Naast de leden van wielerclub Trap met Lust kwamen er regelmatig bekende renners aan de start. In de krant werd de baan vergeleken met De Raaijberg in Bergen op Zoom en de TWEM in Tilburg. Maar we hebben het idee dat het zo'n enorm geval niet was.
Na 1926 vinden we geen wedstrijdverslagen meer, wel in januari 1927 een bericht over de noodzaak tot reorganisatie omdat er te weinig belangstelling was en er te veel wielerbanen waren.
Clement kreeg op 16 april 1927 een lening van duizend gulden van zijn schoonvader P. Heijnen, met de herberg in onderpand. Op de dag af twee jaar later verkocht hij de zaak aan ene Hendricus Weterings en vertrok met vrouw en kinderen naar Eindhoven. Daar bestierden zij later het café van Amicitia aan de Tongelresestraat.
In 1932 raakte Clement enige tijd vermist met een grote som gelds op zak. Signalement: forse snor, bruin colbert... Blijkbaar keerde hij terug, om overigens in 1936 op 53-jarige leeftijd te overlijden. Weduwe Wilhelmina Heijnen zette de zaak voort. Zij stierf in 1957.
De Heidebloem in Roosendaal beleefde ook roerige tijden. Het brandde meerdere malen af. Eerst in 1931 terwijl eigenaar Weterings er lag te slapen. Hij overleefde het, en na de wederopbouw in 1933 wordt de wielerbaan niet meer vermeld, al houdt Weterings ‘zich bij hh Wielrijders beleefd aanbevolen’.
Bredaschebaan 204 werd later Bredaseweg nummer 334. Dat blijkt niet alleen uit kadastrale kaarten, je kunt het ook zien aan de suikerzakjes die destijds met reclame voor de zaak zijn gedrukt. Daarvan vind je verzamelaars op het internet die de afbeeldingen gescand en doorzoekbaar gemaakt hebben. Dat maakt ook voor historici het zoeken naar vroegere horecagelegenheden gemakkelijker.
Onder een reeks nieuwe eigenaars groeide de zaak uit tot een autohandel, tankstation en chauffeurscafé dat in de jaren ‘60 De Nieuwe Aanleg heette en vaak in het nieuws was door criminaliteit en ongelukken bij het uitrijden.
In 1968 was er weer brand, en in 1970 in het noodgebouw opnieuw. Ondertussen groeide het industrieterrein Majoppeveld maar door en werd de Bredaseweg 334 aan die zijde van de A58 omgedoopt in Ettenseweg 76. Er zit nu nog een autohandel.
Periode: 1924-1928 | Materiaal: Cement | Lengte: 200 meter
Na 1926 vinden we geen wedstrijdverslagen meer, wel in januari 1927 een bericht over de noodzaak tot reorganisatie omdat er te weinig belangstelling was en er te veel wielerbanen waren.
Onder een reeks nieuwe eigenaars groeide de zaak uit tot een autohandel, tankstation en chauffeurscafé dat in de jaren ‘60 De Nieuwe Aanleg heette en vaak in het nieuws was door criminaliteit en ongelukken bij het uitrijden.
