Lourdesgrotten in Boekel

Huize Padua

In de jaren 1920 is er een nieuw hoofdgebouw neergezet met ten noorden hiervan een kapel die inmiddels verbouwd is tot appartementengebouw. Achter deze gebouwen bevindt zich een ruim wandelpark met monumentale bomen.

De Heemkundekring Sint Achten op Boeckel heeft in zijn fotocollectie twee prentbriefkaarten van de Lourdesgrot die in dit wandel- en processiepark stond. Ze dateren vermoedelijk uit de jaren '20. Op de eerste is de aankleding van de nog kale rots te zien: dat is gedaan met potplanten.

Op de tweede, die waarschijnlijk al van een aantal jaren later is, zien we een extra hekwerk van siersmeedwerk voor de grot en is de grot zelf flink begroeid met klimop.

Martin Witlox, die lang bij Huize Padua heeft gewerkt, vertelt dat de grot is opgericht op initiatief van broeder Rafael. De beelden die bij de grot hoorden, zijn omstreeks 1970 op diverse plaatsen op het terrein van Huize Padua terecht gekomen.

Een van de bewoners van het instituut was zeer gehecht aan deze beelden en uiteindelijk kwamen ze in een wandelbos terecht waar ze vele jaren gestaan hebben. Uiteindelijk zijn ze door baldadige jeugd vernield. Midden jaren ’70 is de communiteit van de Broeders opgeheven, waarschijnlijk heeft dat de definitieve ondergang van de grot betekend.

Sint Petrusgesticht

Het Sint Petrusgesticht is in 1887 door de Zusters van Liefde van Schijndel opgericht en betrokken. Zij hielden zich vanuit hun klooster bezig met onderwijs, het verzorgen van bejaarden en vanaf 1919 ook met de wijkverpleging.

In 1935 werd een kapel aan het klooster gebouwd, waartegen nog steeds een Lourdesgrot staat. Vermoedelijk is deze grot tegelijk met of in ieder geval niet lang na de bouw van de kapel gerealiseerd. Hij bevond zich toen in de kloostertuin. Bij het binnengaan en weer verlaten van de kapel baden de zusters daar vaak een weesgegroet.

De zusters vertrokken in 1962 uit het klooster dat tussen 1963 en 1973 volledig is afgebroken, op de kapel na.

De Lourdesgrot is ook in stand gebleven, al is de ruimte eromheen nogal ingeperkt, zoals de foto’s van Gerard de Bie laten zien.

Bijzonder is dat de grot is opgebouwd van brokken ijzeroer uit de Boekelse Doolegger, een gebied op de Peelbreukrand. Het ijzeroer van deze plek was goed hard. De grot is niet helemaal compleet meer: het beeld van een knielende Bernadette, dat ongetwijfeld ooit aanwezig is geweest, is verdwenen.

Aanvulling

Op 18 mei 2021 is de Lourdesgrot met een zware kraan in zijn geheel verplaatst naar de tuin van de Sint-Agathakerk. Het Mariabeeld werd gerestaureerd en daarna teruggeplaatst.

Op 11 augustus 2022 maakte Godelieve de Weerd deze foto's van deze Lourdesgrot op haar nieuwe plek.

[Verhaal gaat verder onder de foto's]

Burgtstraat

Dan heeft Boekel nóg een Lourdesgrot, zij het een vrij kleine. Daar staat nog wél een Bernadettebeeldje in. Het is een soort minigrotje, dat in een plantsoentje staat achter een van de huisjes aan de Burgtstraat die in de jaren ’70 bij de kapel gebouwd zijn, na de sloop van het klooster. Met dank aan Gerard de Bie voor de ontdekking en de foto.

Foto’s: Heemkundekring en Gerard de Bie, 2016.