"Het vormen van de christelijke geest en het stopzetten van slechte gewoonten en misbruiken": de Beerse afdeling van de Noordbrabantse Christelijke Boerenbond ging in 1896 ambitieus van start.
Geen verkwisting, drankmisbruik, uithuizigheid, weelde en overdaad, maar meer godsdienstzin, zedelijkheid, huiselijkheid en familieleven, spaarzaamheid en arbeidzaamheid, zo is volgens het reglement he programma. Maar de NCB moest er ook voor zorgen dat in geval van overlijden de kinderen behoorlijk werden opgevoed.
Het oprichtingsbestuur in 1896 bestond uit vijf mannen: voorzitter P. Thijssen, H. Janssen, J. Cuppen, L. Claasen en H. Thomassen. De heren kwamen bijeen tijdens het pastoraat van pastoor H. Smulders. Pas na vijftien jaar traden de eerste wisselingen in het bestuur op. Zo werd de niet al te nauwkeurige secretaris Thomassen opgevolgd door zijn zeer accurate zoon.
In het begin van de vorige eeuw werd in Nijmegen een groot NCB-congres gehouden en Martien Cuppen werd uitgekozen om Beers daarbij te vertegenwoordigen. Waarom Cuppen? Hij was één van de eerste inwoners van Beers die een fiets had en zich daardoor gemakkelijk kon verplaatsen.
Omdat de vereniging financieel goed draaide, wist menige vereniging haar te vinden om een subsidieverzoek in te dienen. Ook de aanleg van de verwarming van de parochiekerk kwam uit het potje van NCB, die de inkomsten vooral verkreeg uit pakhuisactiviteiten.
Ook later schoot de NCB regelmatig te hulp als er geld nodig was, bijvoorbeeld toen in 1947 Linden werd getroffen door een grote brand, en tijdens de watersnoodramp in 1953.
De oorlog legde de activiteiten zo goed als stil, maar de kruitdampen waren nauwelijks opgetrokken of de NCB afdeling Beers schreef alweer een nieuwe vergadering uit: op 6 maart 1945, om zes uur in het café van Arnold Claassen. In 1950 telde de afdeling 110 leden; de hoogtijdagen van de bond. Na jarenlang rond de 80 te hebben geschommeld, liep het midden jaren negentig terug tot 65. Na aansluiting van Linden (in 1996) klom het ledenaantal weer terug naar 87.
De NCB stond ook aan de wieg van de Boerinnenbond in Beers, opgericht op 23 juni 1929. Pas vele decennia later wordt dit veranderd in de Katholieke Vrouwen Organisatie, waardoor ook niet-boerinnen lid kunnen worden.
Op 23-10-1941 werd de Nederlandse landstand opgericht,in plaats van de door de bezettende Duitsers verboden NCB, dus tot 1945 heeft de "boerenbond "feitelijk niet bestaan.
Tijdens deze eerste vergadering werd, op initiatief van pastoor van der Heijden, voorgesteld, om boeren die zich feitelijk aangesloten hadden bij deze Ned.Landstand( iedere boer was verplicht lid!) te weigeren als nieuw lid van de NCB. Dit veroorzaakte behoorlijk wat tumult en ik zou graag eens een ooggetuige verslag van deze vergadering horen/zien!
Geen verkwisting, drankmisbruik, uithuizigheid, weelde en overdaad, maar meer godsdienstzin, zedelijkheid, huiselijkheid en familieleven, spaarzaamheid en arbeidzaamheid, zo is volgens het reglement he programma. Maar de NCB moest er ook voor zorgen dat in geval van overlijden de kinderen behoorlijk werden opgevoed.
Ook later schoot de NCB regelmatig te hulp als er geld nodig was, bijvoorbeeld toen in 1947 Linden werd getroffen door een 
