Ten noorden van de Zandspui en ten westen van de Hoge Bremberg ligt een gebied dat vroeger in de volksmond ‘Het Morenbos’ werd genoemd. Deze naam is gebaseerd op een legende en gaat terug naar het begin van de negentiende eeuw toen ons land bezet werd door de Fransen.
Het verhaal gaat dat er in die buurt een boer woonde die ontzettend sterk was, ‘de sterke Kerstens’ genaamd. In de kroegen van Etten-Leur werd regelmatig van zijn heldendaden verhaald. En onder het genot van een stevig glas bier werden die verhalen steeds sterker.
Naast de lokale bevolking werden de kroegen in die tijd ook veelvuldig bezocht door de hier gelegen soldaten van het Napoleontische leger. De soldaten van dit leger waren vaak huurlingen en kwamen uit heel Europa, ja zelfs uit Noord-Afrika. Deze Noord-Afrikanen werden door de lokale bevolking ook wel ‘Moren’ genoemd.
Deze soldaten waren niet erg geliefd bij de inwoners van Etten-Leur. Te pas en te onpas trokken zij er plunderend op uit en eigenden zich toe wat tot hun gading was. Zo gebeurde het op een avond dat in een van de plaatselijke cafés enige Napoleonsoldaten vertoefden met onder hen zo’n Moor.
Zij kwamen in gesprek met enige bezoekers uit dorp en het onderwerp kwam al snel op ‘de sterke Kerstens’. Onder invloed van de drank vond de Moor dat deze sterke man maar eens een lesje gegeven moest worden. Er werd een weddenschap afgesloten met de Etten-Leurenaren dat hij deze sterke man wel eens mores zou leren.
De volgende dag trok hij er met een paar kompanen op uit op zoek naar deze sterke man. Aangekomen op de Hilsebaan trokken zij in de richting van de Zandspui.In die tijd nog grotendeels heide en bos en hier en daar een akkertje. In de verte, nabij een klein boerderijtje, zagen zij een boer die aan het ploegen was. Zij stapten op hem af en in hun beste Nederlands vroegen zij hem of hij wist waar de ‘sterke Kerstens’ woonde. De boer richtte daarop zijn ploeg op en wees naar het kleine boerderijtje. De Moor had direct in de gaten met wie hij te doen had en vloog de man aan.
Echter met weinig succes want de boer pakte hem op, legde hem in zijn nek en brak zijn rug waarop de Moor overleed. Zijn kompanen sloegen op de vlucht en zagen omkijkend dat de boer het levenloze lichaam in het bosje naast zijn akker begroef. Sinds die tijd wordt dit bos door de inwoners van Etten-Leur het ‘Morenbos’ genoemd. Volgens de overlevering heeft Kerstens in 1815, nadat de Fransen ons land verlaten hadden, de plaats aangewezen waar hij de soldaat begraven had. Voor zijn daad is hij echter nooit gestraft.
Het verhaal gaat dat er in die buurt een boer woonde die ontzettend sterk was, ‘de sterke Kerstens’ genaamd. In de kroegen van Etten-Leur werd regelmatig van zijn heldendaden verhaald. En onder het genot van een stevig glas bier werden die verhalen steeds sterker.
