
Chat is online op maandag t/m vrijdag van 10.00 - 16.00 uur en van 19.00 - 22.00 uur.
Op dit moment zijn we offline. Je kunt je vraag stellen via e-mail of WhatsApp: 06-12887717 (alleen berichtjes)
Meer informatie over de chat-service? Klik hier
Chat is online op maandag t/m vrijdag van 10.00 - 16.00 uur en van 19.00 - 22.00 uur.
Op dit moment zijn we offline. Je kunt je vraag stellen via e-mail of WhatsApp: 06-12887717 (alleen berichtjes)
Meer informatie over de chat-service? Klik hier
Maar een paar straten verder werd daar heel anders over gedacht. "Mijn moeder vond dat meisjes ook moesten doorleren en voor zichzelf moesten kunnen zorgen", aldus Marijke Krijbolder.
Of luister naar het verhaal van de zussen Chris Somers-Coppens en Corry Witlox-Coppens. Als oudste moest Corry thuisblijven om te helpen. "Ik heb meer luiers verschoond van mijn jongste zusje dan ons moeder", vertelt Corry. Maar het jongere zusje Chris kon thuis wel in het huishouden worden gemist en mocht verder leren. "Niet eerlijk nee, maar daar stond je niet zo bij stil. Pas later heb ik wel eens gedacht dat ik ook wel verder had willen leren", blikt Corry terug.
Doorleren, dat betekende in Cromvoirt dat je ook naar kostschool moest. De afstand van huis naar school was te groot – en te gevaarlijk. "De meisjes van de huishoudschool fietsten in een groep, maar wij waren alleen. En je mocht niet in je eentje langs kamp Vught, want daar stonden mannen in de bosjes die je van je fiets af trokken. Er waren geen fietspaden of lantaarnpalen en het was te gevaarlijk.
Dus werd het kostschool", vertelt Marijke Krijbolder. Van de acht kinderen bij haar thuis gingen er vijf naar kostschool. Marijke was 11 jaar toen ze daar naar toe ging. "Het was niet altijd leuk, maar datzelfde geldt voor de lagere school. Ik heb er in ieder geval geen trauma aan over gehouden. We liepen in uniform. Handschoenen aan en hoedje op. Dat soort dingen herinner ik me."
Chris Somers ging naar kostschool in de Choorstraat. "We zaten vlakbij het Casino in Den Bosch en dan moesten wij bidden voor de slechte dingen die daar gebeurden." Naar huis gaan gebeurde alleen met kerst, pasen en in de zomer. Marijke Krijbolder mocht één keer in het trimester. Anderen mochten ook met carnaval naar huis. Niet om te feesten, maar voor het veertig-uren-gebed. Dus om te bidden. En vervolgens weer terug naar kostschool, wachtend op de volgende vakantie.
Een gemiddelde dag op kostschool zag er zo uit:
Ging jij ook naar kostschool? Wat heeft op jou het meest indruk gemaakt? Denk je er nog vaak aan terug? We zijn benieuwd naar jouw verhaal. Laat het ons weten.