“Nederland zal herrijzen”. Die tekst stond boven de prent die het zomerverblijf ‘Den Herd’ sierde. Het was een van de oorlogsaffiches die de bevrijding uitbeeldden. Aan de muur hing een collectie bestaande uit een Pauselijke Zegen, Congolese voorwerpen, een antieke, optrekbare hangklok, een familieportret, een kalender en in de hoek een troontje waarop een Mariabeeld met een neonkruislampje.
Begin jaren vijftig verhuisden onze buren, de familie Lammers. Veel van hun overbodige spullen werden door een notaris aan huis per opbod verkocht. Het geboden bedrag werd vermeerderd met 10% provisie voor de notaris en daarop 1% voor de armen(?), contant te betalen. Wat van de verkoop overbleef, zoals deze prent, kregen wij en we waren daar trots op en vonden het een prachtige prent.
M’n broer die toen op de Petrusschool zat, vertelde dat mister Schenk aandacht had besteed aan de 50 x 80 cm grote afbeelding en verhaalde wat hij zich daarvan herinnerde.
Nederland wordt door de geallieerden, de Prinses Irene Brigade en de Binnenlandsche Strijdkrachten op 5 mei 1945 bevrijd. De Nederlandse maagd en de Nederlandse leeuw worden van hun kettingen en prikkeldraad ontdaan en de Duitse adelaar wordt weggetrokken. Door de rookwolken en de stralen van de opgaande zon trekken er Dakota’s over. Op de achtergrond zwaaien bevrijders van diverse nationaliteiten boven de ruïne uit met vlaggen en een engel rijst op met trompet en palmtak, symbolen van de overwinning. Daarboven dan die tekst ‘Nederland Zal Herrijzen’.
Onder de voorstelling staan twee coupletten van het volkslied en in een medaillon de tekst: “Hulde en dank aan hen die vielen, Land-, Zee- en Luchtmacht.” Links en rechts afbeeldingen van Hare Majesteit Koningin Wilhelmina en Hare Koninklijke Hoogheid Prinses Juliana met Zijne Koninklijke Hoogheid Prins Bernard. De prent is van Cornelis Jetses uit Groningen en hij is in 1946 uitgegeven. Bij elkaar een prent gevuld met herinneringen.
Thuis werd na het overlijden van onze ouders deze bevrijdingsherinnering toegewezen aan de verteller van destijds, bij bezoek zagen we hem terug, opgehangen in het hondenhok. Ik ging op zoek naar de afbeelding. Op een van de familiefoto’s, genomen in het vertrek, was de afbeelding van de prent gedeeltelijk zichtbaar. Dat gaf een vingerwijzing en met Google vond ik de juiste weergave.
Daarmee benaderde ik oorlogsdeskundige Harrie Dijkstraten in Best. Hij was in het bezit van een ingelijste prent die door de jaren enigszins gerimpeld en verweerd was. Hij vertelde daarbij dat dit exemplaar vroeger de Tweede Kamer had gesierd. Na de ruiming in Den Haag opnieuw opgehangen? Want op de achterzijde is met potlood geschreven: “Theresiahuis Strijp Ehv.”
Begin jaren vijftig verhuisden onze buren, de familie Lammers. Veel van hun overbodige spullen werden door een notaris aan huis per opbod verkocht. Het geboden bedrag werd vermeerderd met 10% provisie voor de notaris en daarop 1% voor de armen(?), contant te betalen. Wat van de verkoop overbleef, zoals deze prent, kregen wij en we waren daar trots op en vonden het een prachtige prent.
