Onze meule moalt nie mèr

Zo begint Henk zijn verhaal over de molen die het decor was van zijn jeugd. Die molen werd oorspronkelijk in 1862 gebouwd, als een achtkantige molen op een stenen onderbouw. In 1864 brak er een verwoestende brand uit in de molen, die in 1865 werd herbouwd, maar nu als een ronde, stenen bergmolen. Hij droeg toen de naam “Onze Hoop”.

In 1938 werd het rendement van de molen verhoogd door het aanbrengen van zogenaamde stroomlijnwieken volgens het systeem ‘Dekker’: een gedeelte van de wieken werd bekleed met aluminium platen, die aerodynamisch zo gevormd waren dat de trekkracht van de wieken steeg en de weerstand afnam.

Militairen bij de molen (coll. fam. Weekers, via Martin Geurts)

Tijdens de bevrijding van Zuid-Nederland in oktober 1944 werd de molen door geallieerde beschietingen zwaar beschadigd. De gehele vierde kapzolder met kruiwerk, wieken en kap was eraf geschoten. Wat restte was de molenberg met een stomp van nog maar drie verdiepingen in plaats van vier. Na de oorlog, in 1950, nam J. Geurts, de vader van Henk, de molen over van molenaar Sjeng Weekers. Hij begon er een graan- en meelhandel.

De begane grond zat onder in de molenberg met één grote invaart. Deze begane grond was in gebruik als opslag voor kunstmest en kalizout. De invaart werd door pa Geurts gebruikt als garage voor de vracht- en personenwagens. De drie bovenste verdiepingen van de molen waren verhuurd aan de verkenners en daarmee eigenlijk streng verboden speelterrein voor de kinderen Geurts.

Eind vijftiger-begin zestiger jaren zijn de verkenners vertrokken. Daarna werd de molen als opslag voor koren gebruikt. Met een elektrische takel konden de zakken met graan vanaf de begane grond naar boven getakeld worden. Maar vooral werd het hier nu het domein van de kinderen Geurts: Henks oudere broer Rien had op de bovenste verdieping een duiventil, de gladde betonvloer was een ideale rolschaatsbaan en na een paar geslaagde fuifen op de eerste verdieping kwamen er diverse jeugdsociëteiten in.

In 1967 verkocht vader Geurts de molen, die toen al sterk in verval was, en het pakhuis aan de gemeente. Tot 1973 is er nog een jongerensoos gevestigd geweest in de molen. In juni 1973 stond Henk met zijn pa en zijn broer Jack in de Bergstraat naast het huis waar hij was geboren naar het slopen van "onze" molen te kijken. Er werd niet veel gezegd en ze hadden een brok in de keel.

Lees hier Henks volledige verhaal met nog meer foto’s.

N.B. Dit verhaal is op 24 juni uitgebreid met een foto uit de collectie van de familie Weekers. Redactie.