Gebeurde het oogsten eerst met de hand en met de van stro gemaakte wis, in de loop van de jaren zestig werd dit steeds meer vervangen door machines. Om op het korenveld plaats te maken voor de maaimachine werd eerst handmatig 'aangemaaid'.
Je kunt zien dat dit al is gebeurd, want op de voorgrond links en rechts staan gaasten met gârven waarvan de met stro gemaakte wis met de hand aangebracht zijn.
De met paard getrokken maaimachine is hier vervangen door de zelfbinder, gekoppeld achter een trekker. Op de foto zijn de zoons van Grarus van de Rijt bezig met de bediening van de machines.
Het maaiveld is gelegen achter de boerderij van Piet Pennings (Runmolenstraat 6, nu Veilingstraat 5). Na vijftig jaar werd dit terrein afgesneden van de Velmolenweg.
Een gezegde luidt: ‘Als de hanen 's middags kraaien kun je tot de avond rogge maaien.’ De haan heeft op zaterdag 14 Augustus 1965 wel gekraaid bij Grarus, want het was de gehele dag droog. Het uitzicht richting dorp leverde tegelijkertijd een mooi panorama op.
Op de foto rechts zien we van links naar rechts de zuivelfabriek (met de 35 meter hoge schoorsteen), de fabrieksschoorsteen van Diks Wasserijen, de slangentoren van de brandweer, de torens van de St. Petruskerk en geheel rechts de nieuwe hallen van DICO.
Er zijn in 2017 bouwplannen voor deze omgeving, het voormalige DICO terrein. Bouwplannen lopen toch altijd uit en men wil het gebied in die tussentijd een creatieve invulling geven.
Iedereen wordt gevraagd met aansprekende ideeën te komen voor het tijdelijk gebruik van het terrein. Misschien is het afgebeelde panoramagezicht van vijftig jaar geleden een idee om er iets mee te doen. Ik zend daarom deze afbeelding in voor de brainstormsessie die gehouden wordt in de Ideeënfabriek Liessentstraat in Uden.
Gister woensdag bezocht ik de locatie van het voormalige DICO terrein.
Ik bereikte het door een op een kier staande poort en nam een kijkje om eventueel nog een glimp, het silhouet van de Petruskerk, op te vangen.
En keek meteen uit op een grote Bloemenzee, het gehele terrein was ingezaaid met een bloemenmengsel en stond nu in volle glorie te pronken, talrijk aan bloemsoorten en in kleuren.
Maar ik was niet de enige bezoeker, door de zon en de warmte waren al talloze insecten en vlinders aanwezig, die deden zich ten goede. Rondom, achter het groen raasde alsmaar het verkeer.
De Petruskerk, het nog enigste aan te treffen gebouw, was verscholen achter de bebouwing.
Het terrein zou een groot park moeten worden en blijven, zodat de Udenaren in het Centrum ook kort bij huis van groen kunnen genieten, én zou: Uden de Groenste Stad van Europa kunnen blijven. !!
Cor van den Broek. (Bruukske)
zei op 21 september 2016 om 21:27
Nou, Rini, we zijn nu 3 jaar, na jouw bezoek, verder en de locatie van het voormalige Dico terrein, is nog steeds een mooi park. De poort staat nog steeds op een kier en gelukkig hebben er nog maar weinig mensen in Uden er weet van hoe mooi en ongerept hier de natuur is. Voor mij is het een plek waar de mens en de natuur tot rust lijken te komen. Echter zal al dit moois op ten duur toch vernietigd worden want volgens mij is de enige reden dat het hier nog niet bebouwd is omdat er gewacht wordt tot al het gif wat de Dico-fabrieken in de grond achter lieten verdwenen is. Dan zal er groen licht gegeven worden voor projectontwikkelaars, die er, zoals gewoonlijk, mooie natuur omzetten in duur geld. Maar tot die tijd, kunnen we dicht bij het centrum van Uden nog genieten van dit mooie, ongerepte park.
Lisette Kuijper
bhiczei op 22 september 2016 om 10:21
Bedankt voor deze update, Cor! Wat fijn om te lezen dat het prachtige park in Uden nog steeds bestaat. Natuurlijk jammer dat het uiteindelijk waarschijnlijk toch zal verdwijnen, maar tot die tijd zou ik er zeker nog maar van genieten!
Je kunt zien dat dit al is gebeurd, want op de voorgrond links en rechts staan gaasten met gârven waarvan de met stro gemaakte wis met de hand aangebracht zijn.
