Oorlogsherinneringen

Toen ik deze foto zag kwamen mijn herrineringen weer boven.ik ben nu 74 jaar maar ik weet nog goed dat mijn vader wacht heeft gelopen bij deze brug. en dat kwam zo.
wij mijn ouders mijn broers en zussen kwamen uit Nijmegen wij moesten daar weg omdat onze wijk onder granaat vuur lag, mijn vader zat eerst bij de ondergrondse en daarna bij het N.B.S
nederlandse binnenlandse strijdkrachten
waar moesten wij heen naar BRABANT werdt ons gezegd daar is het betrekkelijk veilig de eerste nacht verbleven wij in Balgooi toen met het veer in Batenburg over naar Demen en daar werden wij in de school ondergebracht ondertussen ging mijn vader weer terug naar Nijmegen wij jongens vermaakte ons best kregen te eten maar we hielpen de boeren op het land naar een aantaldagen of weken vertelde mijn vader dat wij een ander onderkomen kregen en wel in Ravenstein in het veerhuisje met 9 personen en vanaf die tijd liep mijn vader regelmatig en vooral snachts de wacht bij of op de brug.toen naast ons in het cafe het veerhuis de Amerikanen kwamen was het voor ons jongens een lol en pret want die Amerikanen daar mochten we mee gaan vissen maar dat deden ze met handgranaten.Ook kan ik me nog herrineren dat we twee duitse soldaten uit de maas hebben gevist en die werden begraven boven aan de dijkrand ook weet ik nog dat er een V1 in de dijk sloeg bij Keent en die was niet ontploft.ook weet ik nog dat er duitsers geprobeert hebben de brug over tegaan maar dat is niet gelukt wat er met ze gebeurt is dat weet ik niet meer.ook was er een luchtgevecht en een vliegtuig storten neer en de piloot sprong er uit met zijn paraschut hij kwam in de maas terecht wij hebben alleen zijn paraschut gevonden en daarvan heeft mijn moeder weer kleren gemaakt.Er kwam ook veel vee over uit de Betuwe zij men wij mijn broer en ik hebben gewoon een koe meegenomen want mijn moeder had melk nodig en wij moesten eerst nog leren te melken ach we hebben nog heel veel streken uit gehaald maar dat weer later.
Trouwens wij mijn vrouw en ik wonen al 47 jaar in Oss.

Beste Wim,

Allereerst fijn dat jullie inderdaad in Brabant jullie plekje hebben gevonden.

Je verhaal bevat veel details over die spannende tijd net na de bevrijding van ons stukje van Brabant en Gelderland, en je geeft al aan dat je best meer kunt vertellen. In elk geval zijn al je reacties welkom!

Misschien nog een leuke tip: kijk eens naar de foto van de maand op www.heemkunderavenstein.nl. Daar staat 1 van de baileybruggen op die de Canadezen bij Ravenstein hebben gebouwd over de Maas. Die foto zal vast herinneringen oproepen!

Mijn vader heeft als militair gedurende de mobilisatie en meidagen in Ravenstein gelegerd geweest.
Hij was toen als wachtmeester bij de artillerie leidinggevende bij enkele stukken geschut die de brug moesten bewaken. Hij was bij de ll 29 R.I..
Hij was toen ingekwartierd bij een kinderloos echtpaar in Huiseling: Eene Tante Jans en Ome Toon Kokken? Aan de Maasdijk heeft hij op de eerste oorlogsmorgen de duitsers opgewacht, die niet kwamen.
Doordat ze ingesloten dreigden te raken, moesten ze terugvallen op den Bosch.
Meteen, toen ze opbraken, heeft de genie of Marchaussee de brug laten springen. Dat zal al de eerste oorlogsdag geweest zijn.
Hij vertelde later, dat de stukken brug hem en zijn maten om de oren vlogen..
Hij heeft altijd de beste herinneringen gehad aan zijn verblijf in Ravenstein. Later is hij nog enekele keren weer geweest.
Hij is inmiddels al een tiental jaren geleden overleden.

Mijn grootvader Willem Gerritsen, inmiddels 92 jaar, was gelegerd in de Peel- Raamstelling en lag in stelling met de zware mitrailleur aan de dijk in Ravensteijn. Ook hij was gelegerd bij het II 29 RI. Zal eens informeren of de naam J. Mateboer hem nog iets zegt.
Hij heeft nog een foto van het dijkje lang het water waar hij was gelegerd. De foto is een dag voor de oorlog gemaakt.
Ik weet dat hij daar een goed tijd had.