Met Hanami Matsuri, het Kersenbloesemfeest, vieren Japanners de komst van de lente. Traditioneel gaat men er met familie op uit om onder de kersenbomen samen te zijn. Het onlangs gevierde feest was vast en zeker in de smaak gevallen bij de oude Udenaar. Uden was ooit het 'Land van de Zwarte Kersen'.
Op 22 april 1934 bezochten "vele vreemdelingen" het dorp. Hun komst had een reden. De uitgestrekte boomgaarden van Zwarte en Spaanse kersen stonden namelijk in bloei. De overdadige witte bloesempracht leverde een prachtig schouwspel op. Je kon er slechts kort van genieten. Met een week of twee was de bloesem weer net zo snel verdwenen als ze was gekomen.
Het jaar 1934 beloofde een goede oogst te worden. De storm die de bloesem eind april deed afwaaien, had geen gevolgen voor de vrucht. De kersentelers hadden al snel in de gaten dat er dat jaar meer Zwarte dan Spaanse kersen zouden zijn. Deskundigen raadden de telers aan om de bomen zonder uitstel met vlugwerkend stikstof te bemesten. Voor een gunstige vruchtvorming. En de oogst was overdadig. Landbouwer De Groot van Kooldert vertelde "dat hij 30 bussels zwarte kersen van één boom had geplukt". Oftwel 300 kilo!
De kersen hingen dat jaar dan ook als 'druiventrossen' aan de bomen. Er waren zowat te weinig handen om ze te plukken. Met duizenden kilo's gingen de kersen naar de veiling. Vooral de dikke Ujese Zwarte was populair. In dat jaar werd er een nieuw record behaald in de aanvoer. 25.700 kilo Zwarte kersen op één veilingdag. 500 kilo meer dan het vorige record. Met die duizenden kilo's kersen kon het niet anders. Uden werd bekroond tot kersendorp.
Vanaf 1946 werd de oogst gevierd met een 'kersen-festijn'. De daar uit voortkomende kersenfeesten werden tot 1960 gevierd. Maar de na-oorlogse verlangens om uit te groeien tot industriestad waren onverenigbaar met de grote kersengaarden. De aanleg van woonwijken en infrastructuur drong de bloesempracht elk jaar verder terug. In 1964 ging de laatste grote boomgaard met Europese rooipremies tegen de vlakte. Daarmee ging de kersenteelt ter ziele. Wat overbleef was de nostalgie. En elk jaar opnieuw de komst van de lente. Maar dan zonder kersenbloesem.
mijn Opa gerardus klotz had ook een boomgaard in Uden. met ook de zwarte en spaanse kersen. in de pluktijd kwamen er altijd kersen plukkers.
Albert
zei op 2 juni 2018 om 21:59
Van de kersenfeesten direct na de oorlog ken ik nog Peerke Verschiet" een metershoge afbeelding van een vogelverschrikker op de markt.
Harrie
zei op 2 juni 2018 om 22:38
In 1995 is door de Stichting Udense Kersenboomgaarden de "Ujense" kersenteelt weer nieuw leven ingeblazen. Zie: http://www.kersenboomgaarden.nl
Rini de Groot.
zei op 2 juni 2018 om 23:15
De Foto de boomgaard van Kersenbomen met de witte stammen stond bij m,n herinnering eerder bij een verhaal, van Sociëteit Nimrod, door Rien Wols waarbij ik een reactie plaatste.
De huidige Kersenbogerd is door de lagere gemaakte omheining vanaf de rondweg nu beter zichtbaar.
Marilou Nillesen
bhiczei op 4 juni 2018 om 09:58
Bedankt allemaal voor de reacties! Dini, ik ben nu wel benieuwd: waar kwamen die kersenplukkers vandaan?
Dank voor het linkje, Harrie: dan zijn we helemaal bij!
Volgens mij heb je gelijk hoor, Rini. En wel goed dat de kersenbogerd nu beter zichtbaar is, toch?
Rini de Groot.
zei op 16 september 2021 om 23:12
Sprak vanavond een lid van de vereniging, Sociëteit Nimrod in Uden.
Deze man was niet op de hoogte van de bijdrage 'Sociëteit Nimrod' dus ook niet de reactie van Maurise van Hees van 8 sept. 2021.
Rolf wil je bij dit verhaal een link maken naar Sociëteit Nimrod.
Rien Wols, bedankt, voor laatst genoemd verhaal de vereniging is voor vele Udenaren' onbekend.
