In het voorjaar van 1872 gaan de gesprekken in de Ravensteinse herbergen vooral over het spoor. Geen wonder, want na meer dan tien jaar plannenmakerij voor een railverbinding tussen Tilburg en Nijmegen wordt er binnenkort gewerkt aan een spoorbrug over de Maas. Die komt bij Ravenstein, en niet bij vestingstad Grave, dankzij het verbod van het Ministerie van Oorlog. Bovendien krijgt Ravenstein een station, al zal dat vanwege het geringe oppervlak van de gemeente op Deursens grondgebied moeten verrijzen.
Medio mei komt er leven in de brouwerij. Er wordt een partij polderwagentjes aangevoerd en in het stadje zijn kamers verhuurd aan ingenieurs en polderbazen. De bouw van de brug zal dus spoedig beginnen. Burgemeester Van Claarenbeek kan niet instaan voor de veiligheid van personen en goederen, en vraagt de Commissaris van de Koningin om een brigade van de Koninklijke Marechaussee. In Gennep, waar sinds 1871 de spoorbrug voor het Duits Lijntje in aanbouw is, zijn immers ook marechaussees gestationeerd. Jammer genoeg wordt het verzoek niet meteen ingewilligd.
Eenig rumoer
Op maandag 1 juli starten de werkzaamheden en de 10e gaat de eerste paal voor de brug de Maas in. Alles lijkt voorspoedig te verlopen, maar de burgemeester krijgt inderdaad met een veiligheidsprobleem te maken: op zaterdagavond de 20e juli maken de door de spoorwegmaatschappij ingehuurde arbeiders “eenig rumoer” bij de uitbetaling. Kregen zij te weinig loon? We weten het niet. In ieder geval vraagt Van Claarenbeek de commandant van de Marechaussee in Grave om twee manschappen voor surveillance op zaterdagavond.
Zaterdag 3 september 1872 zal de eerste steen worden gelegd. De Brit Alexander Brogden, initiatiefnemer van het spoorproject, komt er speciaal voor naar Ravenstein. Staande boven op de eerste brugpijler houdt hij een gloedvolle redevoering, waarna zijn dochter Edith de eerste steen legt “in the name of the Father, the Son and the Holy Ghost”. De ceremonie wordt afgerond met het Engelse en Nederlandse volkslied. Hierna worden de werkzaamheden hervat, tot de oplevering van de spoorbrug op 1 februari 1874. Edith Brogden is afgebeeld op een plaquette, aangebracht op de eerste brugpijler. En Ravenstein is haar niet vergeten: ook in 2016 noemen sommige inwoners hun spoorbrug bijna liefkozend de “Edithbrug”!
