Reekse helden in 1814

In de bewoordingen van het Aardrijkskundig woordenboek der Nederlanden van T.J. van der Aa ging het verhaal zo:

"Lofwaardig gedroeg zich de Landstorm van Reek gedurende het beleg van Grave in 1813, net als trouwens bijna alle landbewoners van dit uitgebreide oord, zonder onderscheid van denkwijze of godsdienst. Met grote zelfopoffering ondersteunden zij elke poging tot bevrijding van de stad of tot afbreuk van de vijand. Het beleid, waarmee men vooral veel voorgenomen plunderingen, brandstichtingen en verwoestingen door de Fransen wist te matigen, of zelfs geheel te voorkomen, en daarbij elk nodeloos levensoffer wist te sparen, verdient inderdaad minstens evenveel roem als een directe overwinning op het slagveld ten koste van duizenden levens.

Zes dagen lang werden de aanvallen van de vijand kloekmoedig afgeslagen. Zes dagen lang werd de vijand telkens weer de overmeestering van het steunpunt van de Reek betwist. Het verlies aan onze zijde beliep daarbij vijfentwintig of dertig man gesneuvelden, onder wie drie officieren, en een twintigtal gewonden. Onder de drie gesneuvelde officieren moesten we vooral de jeugdige en dappere Luitenant Rengers van het vijfde Bataillon betreuren. Hij was een man die pal stond te midden van het gevaar en zijn manschappen voortdurend met nieuwe moed bezielde.

Aan de kant van de vijand werd het aantal gewonden en doden op ruim honderdvijftig man geschat, aangezien het meer dan eens gebeurde, dat een uitval van ongeveer 350 ervaren krijgslieden met het verlies van 30 man betaald werd..."

Er is een rapport bewaard gebleven van luitenant-kolonel D'Hauw waarin hij beschrijft hoe het er in het veld toeging:

"Ik haast mij te rapporteren, dat gisteren namiddag drie uuren de Franschen uit de vesting Grave een uitval hebben gedaan aan de zijde van Escharen. Op dat zelver ogenblik bevond ik mij op den Reek. Ik verzamelde onverwijld alle de disponibele manschappen met welke ik mij naar de Escharensche brug begaf, alwaar de vijand met meer dan 350 mannen geposteerd stond, om zijn naar de zijde van Gassel gezonden detachement te dekken van niet afgesneden te worden. Dadelijk bestormden de troupes met geveld geweer die brug, niettegenstaande het hevig musketvuur van den vijand en het kanonvuur uit de vesting..."

Deze strijd rond Grave, waar het nationale leger ondersteund werd door de manschappen van de plaatselijke Landstorm, is dus tamelijk hevig geweest. Rond de 180 man gesneuveld in zes dagen, van wie 30 van de eigen partij, daar zouden we nu een dag van nationale rouw voor uitroepen. Het is dan ook begrijpelijk dat deze heldhaftige strijd een jaar later aanleiding was voor de burgemeester van Reek om een gemeentewapen aan te vragen, waarin nadrukkelijk de trouw van Reek aan kerk en koning gesymboliseerd zou worden. Saillant detail daarbij is natuurlijk dat die burgemeester, Jan Baptist van Erp, zelf commandant was van de Landstorm van Reek. Die bestond uit drie compagnies van ieder 37 man, plus 9 reserves, elk onder leiding van een officer en twee onderofficieren. In totaal dus 120 manschappen (en 27 man reserve). Het complete overzicht van deze Reekse vechtersbazen vind je hier.