Schijndel door de ogen van een Wandelaar

Het gaat om de ontwikkeling van een saai productiebos naar een meer natuurlijk soort “oer”bos. De Geelders is ongeveer 270 hectare groot en bestaat voornamelijk uit bos, maar gedeeltelijk ook uit grasland en heide.

Ruim de helft van het gebied is in particuliere handen, de rest is in eigendom van Staatsbosbeheer. Het particuliere deel is al aardig “oer”, doordat de eigenaar het bos grotendeels aan zichzelf heeft overgelaten.

Na de Geelders wandelen René en Léon naar een ander natuurgebied in de omgeving van Schijndel, namelijk De Prekers. Ook dit landgoed is rijk van natuur, waar zeldzame planten als de zwarte rapunzel, het knikkend nagelkruid en gele dovenetel groeien en bloeien.

De Prekers is genoemd naar de Bossche Dominicaner kloosterorde die dit stuk bos tussen Dintherse dijk en de Steeg ooit in eigendom had. Dominicanen werden ook wel predikheren genoemd. In het Schijndelse dialect wordt dat "De Prekers". De bodemgesteldheid is hier apart, door het voorkomen van de zogenaamde Brabantse Löss, een bijzondere, bruinkleurige leemsoort.

Door de natte omgeving groeiden hier veel elzen en wilgen, afgewisseld met eiken, wat Schijndel historisch tot een grote houtproducent maakte. Schijndel was ooit de gemeente met de meeste wilgen in Nederland. Zelfs de plaatsnaam is van die boombegroeiing afgeleid: Skinlo (de oudste vorm van Schijndel) betekent bos van eiken(bast). Diezelfde bodemgesteldheid was ook zeer gunstig voor de teelt van hop, iets waar Schijndel in het verleden in de wijde omtrek beroemd om was.

Klompen en kousen worden niet meer gemaakt in Schijndel, maar kaarsen nog wel. Aan het eind van de wandeling nemen René en Léon een kijkje nemen in de kaarsenfabriek, om te eindigen met een echt Schijndels biertje.

Bekijk hier aflevering 36 van het zesde seizoen (2003/2004) van De Wandeling.