In 1800 was het voor vele kinderen niet vanzelfsprekend om naar school te gaan. Soms was het te ver naar school, of geld uit arbeid was belangrijker.
Lei en griffel
Kon men wel naar school dan kwam men in een ruimte met kleine raampjes, weinig ventilatie en soms was er een kachel. In het lokaal stonden in het begin alleen maar stoelen, met aan de muur deze houten ‘schooltassen’ met een lei en griffel erin. De tas was van de school en elke leerling nam er een van de muur, haalde er de lei met griffel uit en legde het houten kistje op schoot, zodat je dan kon schrijven onder de les.
In de negentiende eeuw werd het lesmateriaal uitgebreider en paste de school zich aan. Er kwamen leesplankjes, platen van dieren en planten en platen van aardrijkskunde als lesmateriaal. Zo werd die kennis overgedragen aan de kinderen.
Kroontjespen en inktpot
In 1900 kwamen er schoolboeken en schriften en een kroontjespen met inkt om te kunnen schrijven. Maar veel belangrijker: er kwamen schoolbanken zodat men gemakkelijker kon werken. De eerste schoolbanken hadden een kleine ruimte onder het blad voor opberging. Dit was heel ongemakkelijk en er kwamen al snel andere banken met een klep die men omhoog kon doen. Dit was overzichtelijker en netter om je schoolspullen in op te bergen. Doordat er nog al eens een ongeluk gebeurde met de losse pot inkt ging men over om een vaste inktpot aan de bovenkant van de bank in te bouwen met een schuifje om de inktpot af te kunnen sluiten als men naar huis ging. De kroontjespen met inkt heeft men vele jaren gebruikt.
Bic balpen
In de jaren ‘50 kwam de BIC BALPOINT op de markt en dat was een vooruitgang, geen geklieder meer met inkt en men kon er veel netter mee schrijven. Het lesmateriaal werd uitgebreid met boeken en als men thuis huiswerk moest maken was een boekentas wel zo gemakkelijk om dit materiaal mee naar huis te nemen!
In 2000 kwam er een ware omslag in het studeren: alles ging digitaal en je moest een laptop hebben, er kwam amper nog een balpoint aan te pas, alleen nog om je agenda in te vullen. Maar de balpennen werden wel steeds luxer in uitvoering en ondanks dat, verdween de Bic-balpoint niet van het toneel.
Je verhaal maakt herinneringen los! Met lei en griffel heb ik niet meer geschreven, wel met kroontjespen, met inderdaad een vaste inktpot in het midden tussen de twee leerlingen in het bankje. Dat schrijven viel niet mee voor een linkspoot als ik. In de eerste klas van de lagere school (1965/66) kregen we nog een speciale penhouder voor linkshandigen, maar later niet meer. En dan haal je als linkshandige regelmatig je hand over de nog natte inkt. Een hoog cijfer voor schoonschrijven heb ik dan ook nooit gehad. Maar: ik mocht links blijven schrijven en dat was in de jaren daarvoor niet zo: linkshandigen werden veelal gedwongen om toch rechtshandig te schrijven. Als ik het mij goed herinner kregen wij in de derde klas van de lagere school voor het eerst balpennen om mee te schrijven. Rond die tijd werden ook de schoolbanken vervangen door tafeltjes en stoeltjes.
In 2000 kwam er een ware omslag in het studeren: alles ging digitaal en je moest een laptop hebben, er kwam amper nog een balpoint aan te pas, alleen nog om je agenda in te vullen. Maar de balpennen werden wel steeds luxer in uitvoering en ondanks dat, verdween de Bic-balpoint niet van het toneel.
