Oké, de martini (shaken not stirred) ontbreekt, maar voor de rest heeft het dossier van Hendrikus de Klerck uit Breda alle ingrediënten in zich voor een script van een spannende Bond-film. Iemand wordt met een vals voorwendsel naar een plek gelokt, op hardhandige wijze beroofd en dan volgen brieven met speciale codes, ondertekend met mysterieuze schuilnamen.
Een ijzige wind uit het oosten jaagt wat lichte poedersneeuw voort. Door de snijdende wind is er geen mens die die dag op 16 februari 1919 vrijwillig naar buiten gaat. Maar op een afgelegen plek op de hei nabij Merksplas, net over de grens bij Baarle-Nassau, ijsberen Hubertus Embrechts en twee van zijn vrienden onrustig heen en weer. Embrechts kijkt schichtig om zich heen en probeert met zijn armen de kou uit zijn lijf te slaan. Via via kreeg hij de tip dat hij hier een flinke partij sigaren zou kunnen kopen. Het stapeltje met 400 francs brandt in de binnenzak van zijn winterjas.
Als gij ons verraadt, dan sterft gij
Vanuit het niets doemen er plots vier mannen dreigend op het stel af. Voor Embrechts en zijn maten kunnen vragen wat er gaande is, volgen er stevige klappen. Eén van de mannen zwaait dreigend met een revolver en de twee makkers van Embrechts maken zich snel uit de voeten. Embrechts ligt dan al verslagen tegen de grond. De verbazing en ontzetting is minstens net zo groot als de pijn. Vlak voordat ze verdwijnen, roept één van hen: “Als gij ons verraadt, dan sterft gij.” Bebloed blijft Embrechts achter. Zonder zijn 400 francs, zonder geldbeugel waarin ook nog wat geldstukken zaten, zonder zijn horloge met ketting en zonder zijn leren beenstukken.
De missie van de overvallers lijkt geslaagd maar de boeven hebben niet gerekend op alerte veldwachters die deze streekgrens nauwlettend in de gaten houden. Het duurt even maar dan worden ze gepakt: de 25-jarige Hendrikus de Klerck uit Breda, samen met Joseph Geudens en Louis Verboven. Het blijkt overigens een familiaire aanpak te zijn want de jonge Hendrikus is dan alweer drie jaar getrouwd met Maria Geudens, een jonge Turnhoutse. (Een huwelijk dat overigens na enkele jaren wordt ontbonden maar dat weet op dit moment nog niemand).
Als De Klerck voor drie jaar vastzit, probeert hij zijn broer te bereiken en daar door te geven waar een deel van de buit gebleven is. Met plattegrondjes, een soort geheimschrift met een code en schuilnamen wordt in alle macht geprobeerd de boodschap helder over te brengen. Dat het geen kinderwerk is lezen we dat er ook wordt gedreigd iemand naar de ‘krajemars’ te sturen, met andere woorden: die is dan zijn leven niet meer zeker.
Kortom, ‘Bond-waardig’, ook wat vrouwelijk schoon betreft. Want De Klerck vertrouwt toe dat hij bang is dat zijn eigen vrouw ‘betrekkingen’ heeft met een ander. En niets is wat het lijkt natuurlijk, want de overval op Embrechts blijkt geen toeval maar zoete wraak. Embrechts heeft de jonge De Klerck betrapt – en aangegeven – wegens het smokkelen van diverse goederen. Zo lopen er verschillende verhaallijnen door elkaar, met één uitzondering: na de gedane overval, nog voordat ze in de kraag worden gegrepen, pakken de vier boeven gewoon een pintje. Niks shaken noch stirred.
Met dank aan Nel van Doorn - de Q in dit verhaal ;) - voor de tip!
