Bejaardenhuizen staan eind jaren vijftig nog in de kinderschoenen; veel meer dan grote zalen – met weinig privacy – zijn het vaak niet. Zo niet Simeonshof in Boxtel dat in 1959 adverteert met één persoons appartementen en “persoonlijke toewijding van Spaanse zusters.”
Is het tot ver in de jaren vijftig vanzelfsprekend je oude ouders in huis te nemen – of nog vaker: bij hen in te trekken wegens woningnood - verandert dat met de jaren zestig in het verschiet. Boxtel was een voorloper in deze ontwikkeling en kon zichzelf daarom in 1959 aanprijzen als modern tehuis met Spaanse zusters.
De zusters kwamen via een Spaanse congregatie, op initiatief van pastoor Broekman naar Boxtel. Maar hoe ging het verder? Hoe ging het met de taal? Klikte het met de zusters? Wie weet er meer?
