Een dorp zonder Rooms Katholieke Jonge Boerenstand (RKJB) of zonder RK Boerinnen Jeugd Bond? Tussen de jaren twintig en zestig van de vorige eeuw was dat in menig dorp ondenkbaar. Ook in Cromvoirt zorgden deze twee verenigingen voor een goed gevuld program voor de jongelui.
Toneelstukjes werden er gespeeld, in het kader van het culturele programma. Maar voor Wim Dieden was een ander onderdeel het allerbelangrijkst: de sport. Goed voor lijf en leden én een goede reden om ook op zondag de deur uit te kunnen.
"Zo’n sportdag begon vanzelfsprekend met een Heilige Mis. Daarna gingen we achter de fanfare, met de vlag voorop, naar de sportdag", vertelt Wim bevlogen. Jongens en meisjes waren gescheiden want dat leverde strafpunten op. En juist dat was voor velen nou net de grootste sport: proberen contact te leggen met de andere sekse.
Veelal stonden er gymnastiekoefeningen op het programma. Soms in de buurt, soms ver daarbuiten. "Dan verzamelden we ons in het dorp. Waren we allemaal in uniform en fietsten we gezamenlijk in een lange stoet naar Ammerzoden. Zo’n twintig kilometer heen en dezelfde afstand aan het eind van die dag weer terug. En tussendoor ook nog sporten", gaat Wim verder. "Mijn conditie is nog altijd goed."
Zelf gesport met de jonge boerenstand? Of je er juist altijd aan onttrokken? Wat is jou het meeste bijgebleven? Vertel ons jouw herinnering en vul dit verhaal verder aan!
Toneelstukjes werden er gespeeld, in het kader van het culturele programma. Maar voor Wim Dieden was een ander onderdeel het allerbelangrijkst: de sport. Goed voor lijf en leden én een goede reden om ook op zondag de deur uit te kunnen.
