De strohulzenfabriek Van Beckhoven en Van Iersel

Met een petroleummotor en vier stikmachines begonnen zij in een gehuurd pakhuis nabij de slikbrug hun bedrijf. 
Strohulzen werden gemaakt voor het verpakken van breekbare spullen, vooral flessen. Brouwerijen en wijnhandelaren waren dan ook grote afnemers. Verder werden in mandflessen stromatjes verwerkt tussen de mand en het glas.

Door de grote vraag naar strohulzen werd in 1902 besloten een nieuwe fabriek aan de Zevenbergseweg te bouwen. Architect werd de op de Leur woonachtige Piet van Genk. Een bijzondere keuze, omdat Piet bekend stond als de ‘kerkenbouwer’. Naast bouwwerken voor religieuze instellingen had hij ervaring met de bouw van herenhuizen. Fabrieken bouwen was niet zijn alledaags werk. 

In december 1911 verwoeste een grote brand de productiehallen, alleen het graanpakhuis bleef gespaard. Een ramp voor het personeel dat tot aan het herstel van de gebouwen op straat kwam te staan. Door de aanhoudende vraag moest de productie verhoogd worden.

Er werden nu ook vrouwen aangenomen wat in die tijd niet overal gebruikelijk was. Na sluiting van de suikerfabriek op Zwartenberg was de strohulzenfabriek de grootste werkverschaffer in de gemeente. In 1921 bestond het personeelsbestand uit veertien mannen, dertig vrouwen, twintig meisjes en tien jongens. 

Door de ontwikkeling van nieuwe verpakkingsmethoden, eerst karton en later plastic, liep de vraag naar strohulzen sterk terug. In 1932 werd de fabriek dan ook gesloten. Daarna werd het bedrijfsgebouw tot 1 juli 1950 in gebruik genomen door de sigarenfabriek De Kasteelheer.

Na De Kasteelheer kwam er tot 1966 de gloeilampenfabriek FLORA in. De technische voortuitgang werd de drie bedrijven fataal. Na de FLORA betrok de Trappenfabriek Vermeulen het pand. Deze fabriek is inmiddels verhuisd naar de Lokkerdreef op het industrieterrein Vosdonk-zuid. Op de plaats waar eens de strohulzenfabriek stond, staat nu het nieuwe Turfschip en een appartementencomplex.