Dit gebouw aan de Lijnt 9 met zijn karakteristieke mansardedak dateert uit het laatste kwart van de negentiende eeuw. Het was niet alleen een teugelerscafé, maar tegelijk ook herberg en winkel. Door zijn ligging in de nabijheid van het kanaal was het café een toevluchtsoord voor schippers en “teugelders”.
In de tijd dat er nog geen scheepsmotoren waren, was de schipper aangewezen op de wind voor de voortstuwing. Maar als er geen wind stond, kwam je ook met een zeilschip niet ver.
In dat geval kwamen de “teugelders” om de hoek kijken. Het waren voerlui die met hun paarden de schepen bij windstilte op sleep namen. “Jagen” werd dat genoemd. Aan weerszijden van het kanaal was een speciaal pad voor de paarden aangelegd, het zogenaamde “jaagpad”.
Een tocht van Den Bosch naar Helmond duurde soms wel eens een hele week. Diverse kleine cafeetjes langs de Zuid-Willemsvaart hadden goede klandizie aan die voerlui.
Annie van Leuken Biemans
zei op 9 september 2014 om 15:09
Toevallig kom ik op deze site terecht en vind hier mijn ouderlijk huis terug. Ik heb nog oudere foto's en ook een schilderij van dit huis. Ik heb hier gewoond van 1949 tot 1959. Daarna heeft mijn broer dit huis gekocht van mijn ouders en het later weer verkocht. Ik ben hier met mijn moeder nog een keer geweest om eens te kijken, zij was toen 90 jaar. Er woonde toen een Franse mevrouw in. We mochten binnen kijken en ik herkende nog details van vroeger, heel apart. Mocht u meer willen weten over die tijd, neem dan contact met mij op.
In de tijd dat er nog geen scheepsmotoren waren, was de schipper aangewezen op de wind voor de voortstuwing. Maar als er geen wind stond, kwam je ook met een zeilschip niet ver. 
