Twee oorlogsdrama’s na de bevrijding

Na het bombardement op Rotterdam in mei 1940 werden mijn vader Job Jan Romeijn, mijn moeder Anna Romeijn-Stange en ondergetekende, hun zoon, dakloos. We hadden alles verloren. Vrienden verschaften ons een adres in de polder van Stampersgat. We kregen daar een huis genaamd “Ons Huuske” aangeboden, gelegen aan de Zuid Lange Weg te Stampersgat, gemeente Dinteloord.

Op die gedenkwaardige dag, 1 januari 1945, stonden we in de voortuin. Een vliegtuig (een M BF-109) kwam laag over het huisje aanvliegen met een zwarte rookpluim achter zich. De piloot schrok waarschijnlijk toen hij ons zag en zwenkte de machine hard linksom.

De weg voor ons huis was onderbroken door een zogenaamde tankval, waarover een loopplank was gelegd. Het vliegtuig kwam in de hopen uitgegraven grond terecht. Mijn vader ging over die loopplank naar het vliegtuig toe. De piloot had de koepel van het vliegtuig al opengemaakt en gaf met zijn linkerhand zijn pistool aan mijn vader. Verderop woonde boer Akkermans en die heeft samen met mijn vader de gewonde piloot uit het toestel gehaald. Samen droegen ze hem over de loopplank naar ons huisje en legden hem daar op de keukenvloer.

Al gauw kwamen de geallieerden om de piloot te fouilleren en mee te nemen. Ik zag dat ze foto’s bij de piloot vonden. Van mijn ouders hoorde ik dat hij Braband heette. Dankzij zijn uitwijkmanoeuvre zijn we in leven gebleven. Misschien dat zijn nabestaanden ook nog wat hebben aan deze informatie. Het ging om Fhr. R. Braband van 11./ JG 77 die in een Messerschmitt Bf 109K-4 (werknummer 330174) vloog.

In de rode cirkel "Ons huuske", de rode pijl de vlucht van Braband tot aan crashlanding en bij de rode X de plek van de tankval in de Zuid Lange Weg. (Wil je kaart groter zien? klik er dan op)

Mijn vader was in die tijd controleur bij het Ministerie van Landbouw, Visserij en Voedselvoorziening en hield ook toezicht op noodslachtingen. Daarvoor ging hij op 5 maart 1945 per fiets op weg naar Roosendaal, waarvoor hij speciale permissie had. Over de Gastelseweg lag een wegversperring. De geallieerden hadden daarin een opening gemaakt voor het verkeer. Mijn vader moest om een betonnen blok heen rijden en daarachter kwam hij op het midden van de weg terecht. Hier werd hij door een Canadese jeep geschept en aan de gevolgen van dit ongeluk is hij overleden. Nadien is gebleken dat de Canadezen dronken waren.

Samen met mijn vrouw Josephine ben ik op 21 oktober 2014 naar de Zuid Lange Weg in Stampersgat gereden. Daar sprak ik een bewoner van 71 jaar, die ons de plaats van de tankval aanwees. Verder wist hij weinig te vertellen over die tijd en hij dacht dat het ook moeilijk zou zijn om nu nog ooggetuigen te vinden.

We zijn ook nog naar het dorp gegaan. Bij de kerk kwamen we aan de praat met een echtpaar en een oude man van 80 jaar. De laatste was familie van boer Jan Akkermans (zie schets). Hij zei: “in die tijd wist je niet wat er allemaal om je heen gebeurde. Je kon immers het erf niet af en in de polder mocht je al helemaal niet komen!”