Van café tot supermarkt (deel 2)

De start van “Supermarkt W. v.d. Leur”

In 1961 maakt Wim van de Leur de stap van café (groot 70 m2) met kruidenierswinkeltje (groot 16m2) en slijterij naar zelfbediening supermarkt met slijterij op adres St. Lambertusstraat 102 (voormalig nummer 56). Het café wordt gesloten.

Wat begin jaren zestig de vooruitziende blik van Wim zeker heeft beïnvloed is het grote aantal campinggasten dat gedurende de zomermaanden op camping de Vondst in Cromvoirt verblijft. Zij weten zijn zaak te vinden! Tevens hebben werkenden in die jaren forse loonsverhogingen geïncasseerd en laten het geld rollen. Wim en Mien van de Leur zien de toekomst met vertrouwen tegemoet en delen mee in de welvaartsgroei.

Wim wordt vele jaren ondersteund door zijn zus Cor, zijn echtgenote Mien, het winkelmeisje Anny van Kessel en later Wim’s dochter Marianne en haar echtgenoot Frans. Het is voor met name Mien de hele week hard werken (bestellen, opslag, snijden, wegen, vullen, inpakken, de kassa runnen). Wim is de man van de boodschappenservice. De bestellingen worden in eigen winkelboekjes genoteerd. Op donderdag haalt Wim de boekjes bij klanten op. Op zaterdagochtend worden de bestellingen van 05:00 tot 08:00 uur in lege margarinedozen transportgereed gemaakt. Op zaterdagmiddag bezorgt Wim (gekleed in zijn crèmekleurige stofjas) met de bakfiets tot in Vught de boodschappen. Zus Tiny fietst met tassen boodschappen de achteraf-route. Broden en broodjes worden afgenomen van bakker Van Laarhoven uit Helvoirt. Later wordt ook “Bums dwarsgebakken” industrieel brood verkocht.

Tijdens de Sinterklaasperiode is de supermarkt tevens de aangewezen plek waar kado’s voor de kinderen uit Cromvoirt kunnen worden uitgezocht. Sinterklaas heeft vele jaren in zijn pakhuis (tussen de juten zakken rijst in het zolder magazijn van W. vd Leur) menig bal, puzzel en springtouw op laten slaan. Het bedrijf groeit. Op maandag 18 december 1967 wordt de vergrote en gemoderniseerde supermarkt na een verbouwing officieel heropend.

Hoe alles eindigt

In 1987 stoppen Wim en Mien met hun winkel om van hun verdiende oude dag te genieten. De supermarkt wordt verkocht aan Jogchem van Driesten. In 1990 verhuist de supermarkt naar de Lambertusstraat 55 (naast de kerk). In 1998 wordt de winkel omgebouwd tot EMTé supermarkt. Van november 2018 tot juli 2022 is supermarktketen Coop er gevestigd. Teruglopende aankopen en minder campingbezoekers in de lokale winkel zijn de redenen dat de supermarkt is verdwenen uit het straatbeeld van Cromvoirt.

Wim en Mien verhuizen (samen met de biljarttafel van hun vroegere café!) naar Vlijmen. Mien overlijdt in mei 2000. Wim is tot op hoge leeftijd actief biljarter geweest. Hij woont de laatste jaren van zijn leven in woonzorgcentrum St. Janshof te Vlijmen. Hij overlijdt in maart 2020 op 96-jarige leeftijd. De kinderen van Wim en Mien spreken met veel respect over de inzet van hun ouders en hun team medewerkers. Het levenswerk van twee generaties Van de Leur zal mede door hun verhaal en publicaties in het plaatselijke “Lantaerntje” herinnerd blijven.

Bronnen

Corry Vissers, Judith Harmsen (Cromvoirt) en Maarten Stams (Vlijmen) hebben tips en herinneringen met mij gedeeld. Dankzij Tiny Michels-van de Leur en de kinderen van Wim van de Leur was het mogelijk ook persoonlijke ervaringen en foto’s aan dit verhaal (deel 1 en 2) toe te voegen. Allen dank daarvoor!