Een essentieel onderdeel in huis is het toilet. Tenminste, dat is nu zo. Nog niet zo heel lang geleden moest je naar de stal om je behoefte te doen. Tenzij je in een chic huis woonde want dan waren de wc’s wel in huis. Soms wel twee.
"Ik zie het nog gebeuren. Ik liep achteruit en daarom zag ik de beerput niet openstaan. Ik zie mezelf nog achteruit vallen", vertelt Wout van Mensvoort. Een jaar of drie, vier moet hij zijn geweest. "Tante Marie spoelde me iedere keer opnieuw weer af. ‘Hij blijft maar stinken’, riep ze."
Ook de zussen Corry Witlox-Coppens en Chris Somers-Coppens zagen het gebeuren. "Dat heeft indruk gemaakt. Omdat je wist dat het ook heel anders had kunnen aflopen."
Herinneringen genoeg aan het kleinste kamertje. "Bij een vriendinnetje was de plee op stal, helemaal achteraan en in het donker. Ik was een jaar of zeven, acht toen ik een keer niet zag dat de deksel er nog op lag. Daar kwam ik pas achter toen ik al klaar was. Ik heb maar niks gezegd", vertelt Chris.
In het huis van Marijke Krijbolder was ook in haar jeugd al een wc aanwezig. "Twee zelfs. Maar dat was een uitzondering. Ik kan me nog herinneren dat ik een jaar of dertig geleden nog bij een boerderij hier in de buurt nog de plee zag staan." Volgens Wout waren die "oude poepdozen" aangesloten op de riolering. Pas later kwam de waterspoeling. Gegokt wordt dat dat net na de oorlog moet zijn geweest. Toen pas werd het woord wc vaker gebruikt.
Gerard H.A.A. de Bie
zei op 25 april 2015 om 22:00
Zulk 'n toilet was er ook een bij mijn opa en oma in de verste hoek op stal.
"de poepdoos"was wel wat hoger dan op bovenstaande foto. De grote mensen zaten dan der mate hoog dat ze door "t uitgezaagde hartje in de deur van planken konden kijken. Ze konden dan iemand anders op tijd aan zien komen om vervolgens te roepen "ik zit er al op".
S'avonds was er niet veel licht op stal en dan ging je als kleine jongen niet graag. En s'winters was 't er ook nog 'n s steenkoud. Op die stal had je ook 'n ijzeren deur waarachter ook 'n hokje was; de schouw waarin vlees werd opgehangen om 't te roken zodat het langer houdbaar bleef. Ook dat hokje is me goed bijgebleven. wanneer je als jongetje lastig gevonden werd kon dat wel 'n s je tijdelijk verblijf worden. Het was er pikdonker alleen heel ver boven aan zag je door de schoorsteen 'n vierkantje daglicht. Dit kon natuurlijk alleen als de kachel in de stal niet gestookt werd . En dat werd toen al maar weinig meer gedaan.
Ook kan ik me nog herinneren dat in die stal aan de onderkant van 't schuine dak riet zat met daar tussen kalk. Ik zie 't nog voor me dat mijn opa daar 'n rietstengel uittrekt voor 'n rommel(s)pot te maken i.v.m. Carnaval.
Rini.
zei op 12 november 2017 om 21:52
Gister ontdekte ik in Leeuwarden een winkeltje van vroeger, IJzerwaren en aanverwante artikelen, zoals we die van vroeger en in Frankrijk bezochten.
En ontdekte een naambordje voor het Friese toilet: ’Húske’ kocht het voor de deur van m’n toilet.
Door de geringe verkoop sluiting, het was meer een museum van de ene zolder uit gesleten trappen naar de zolder van de buren het bevatte 6-7 panden. ook voor een petroleumlamp uit 1935 waren er onderdelen!
"Ik zie het nog gebeuren. Ik liep achteruit en daarom zag ik de beerput niet openstaan. Ik zie mezelf nog achteruit vallen", vertelt Wout van Mensvoort. Een jaar of drie, vier moet hij zijn geweest. "Tante Marie spoelde me iedere keer opnieuw weer af. ‘Hij blijft maar stinken’, riep ze."
