Waar lag de blauwe kei?

Volgens mij lag de blauwe kei op de hoek bij bakker Coppens (waar nu haarmode Berry is)

Ik ben Tonnie Donkers en woonachtig sinds 1981 in Sint Oedenrode. Van 1943 tot 1981 heb ik in Veghel gewoond. Naar aanleiding van het arikel in Zondagsnieuws betreffende de blauwe Kei, kan het navolgende vertellen:
Tijdens de bouw van de eerste fase van gemeenschapshuis de Blauwe Kei in de periode 1969-1970? is de blauwe kei opgegraven. Ik werkte toen op z’n Veghels gezegd bij Jan van Lee. Ik was daar werkzaam als chef materieel en zorgde o.a. voor het transport. Op een dag kreeg ik een telefoonje van Jan van Lee. Men had (volgens mij was dat op de plaats waar nu de parkeerplaats is van Albert Heijn) de blauwe kei gevonden. Of ik een vrachtwagen wilde sturen met een kraantje met grijper. Ik heb toen chauffeur Harry Hendriks uit Uden naar De Blauwe Kei(straat) gestuurd. Deze heeft in het bijzijn van Burgemeester Schreven de steen opgegraven. Deze is later bij de ingang Hoofdstraat voor het gemeenschapshuis neergelegd. Van de opgraving is een bericht verschenen in het Brabants Dagblad. Ik heb dat krantenknipsel nog lang in mijn bezit gehad, vandaar dat ik het zo zeker weet. De blauwe kei is een blauwe molensteen. Aan de hand van dit artikel wat te achterhalen moet zijn is de juiste datum van opgraven bekend. Het artikel is helaas door de overname van Van Lee door Heijmans verloren gegaan. Zoals zovele zaken.

De echte blauwe kei lag op de hoek van de bakkerij van de fam. Coppens aan de Hoofdstraat waar de blauwe kei [straat] rechts afsloeg als zandweg die uitliep in de beemd en dan links lag de boerderij van fam. Donkers. En waarom lag die kei daar? Om de hoekgevel te beschermen van de bakkerijwinkel van Coppens als de boer met kar en paard uit de zandweg kwam en rechtsaf draaide, raakte hij de hoekgevel niet met zijn karrewiel [assepot]. Andere verhalen zoals de molenstenen die ze gevonden hebben bij de boerderij van Donkers kloppen niet, want een steen is geen kei en een kei is geen steen. Een kei is een groot model kiezel die voor honderden jaren is meegespoeld met Maas of Rijn naar onze lage landenen in de grintmijnen is blijven liggen. Meestal waren deze keien blauw geaderd vandaar blauwe kei. De ligging van onze blauwe kei kan ik mar foto's bewijzen vroeger en nu.

Zojuist het stukkie gelezen van Tonnie Donkers. In aansluiting hierop het volgende. Wellicht is Tonnie een broer van mw van Berlo?
Vorige week stond er een oproep in de Stadskrant Veghel m.b.t. de lokatie van de gevonden Blauwe Kei. Ik heb met mijn familie aan de Blauwe Kei heeft gewoond maar dit was jaren later.
Ik vroeg zodoende aan mijn moeder of dat zij nog mensen kende die het werkelijke verhaal kennen over de Blauwe Kei.
Mijn moeder vertelde mij dat mevrouw Jo van Berlo (en 2 broers) nog in leven is en het verhaal beslist kent.
Wellicht heb je er wat aan?
Vriendelijke groeten,

Er doen vele verhalen de ronde dat er diverse BLAUWE keien zijn. Een "BLAUWE KEI" heeft gelegen tegen het oude pand van Bakkerij Coppens aan de gelijknamige straat op de hoek van de Hoofdstraat nr. 69.
Na afbraak van het oude pand is heeft bakker Coppens er een nieuw pand neergezet. De blauwe kei is toen naar zijn tuin verhuisd, en later meegenomen naar hun nieuwe woning elders in Veghel.In dit pand is nu Bakkerij van den Broek gevestigd.Deze heeft de bakkerij destijds overgenomen.

Het verhaal van de steen tegen de gevel van Jo Coppens is volgens mij de juiste.

Blauwe Kei is een benaming voor een rechtssteen, ofwel een grenssteen. Die bestaan al sinds de tijd van de Ripuarische Franken. Degenen die de steen hebben weggehaald zijn cultuur vandalen die ons erfgoed vernielen.

Neem eens contact op met Jo Donkers, de familie Donkers is indertijd verhuisd naar de Prof Oppenheimerstraat, Jo woonde in de betreffende boerderij en kan ongetwijfeld wat meer hierover vertellen.

Toevallig dat ik vandaag tegen dit verhaal aan loop. Vanmiddag vertelde mijn moeder (bijna 96 jaar), dat de Blauwe Kei hun speelstraatje was. Zij is geboren op Hoofdstraat A65, waaruit kleding werd gemaakt en hersteld. Tevens runde mij opa Frans Vervoort en later mijn peetoom Jan daar een schoenmakerij. Hij verhuisde later naar hoofdstraat 73, welke in de vorm van een sportzaak door zijn dochters werd overgenomen. Op hoofdstraat A67 woonde en werkte als kleermaker een oom van mijn moeder, nl. Wilhelmus Sauels. Zijn zoon Piet heeft later de zaak overgenomen. Naast Coppens op de hoek lag op de Blauwe Kei ook een klompenmakerij.
Dit vertelde mijn moeder vanmiddag. We zijn niet verder op de naam : de Blauwe Kei" ingegaan, maar dat wil ik nog wel vragen.

Ah, dank je wel Frans, wat fijn dat je dat hier laat weten! Zo komen we steeds meer te weten, en nog wel uit eerste hand: wat mooi! Als je je moeder nog eens naar die naam wil vragen, heel graag. Wie weet welke bijzondere verhalen daar weer uit voort komen.

Alvast veel dank voor je inbreng (en die van je moeder!)

Zoals al gezegd zou ik terugkomen met het verhaal van mijn moeder, Johanna Segers-Vervoort, nu op 95-jarige leeftijd woonachtig Herkenbosch en geboren op Hoofdstraat 63. Tevens heb ik deze informatie aangevuld met die van mijn neef Jan de Laat, die in 1948 werd geboren op Hoofdstraat 69 (hoek Hoofdstraat en Blauwe Kei).
Hierbij eerst een tekeningetje:

Het tekeningetje krijg ik helaas niet mee ……. Ik weet niet hoe Henk Buijks dat voor elkaar heeft gekregen. Vandaar maar beschrijvend.

Lopend op de Hoofdstraat richting het oude centrum woonden rond 1950 de volgende families in deze buurt. Het betreft de nummers 61, 63, 65, 67, 69, 71 en 73.
61: Woning van kleermaker Willem Sauels en zijn gezin. Willem was een broer van mijn grootmoeder, toen weduwe Cato Vervoort-Sauels (op 63). Met haar nog inwonende dochters hield zij zich ook bezig met het maken van kleding.
65: Schilder Hurckmans, met tussen 63 en 65 een gemeenschappelijke doorgang.
67: Bakkerij Coppens op de hoek van de Blauwe Kei.
69: Aan de overzijde van de Blauwe Kei een witgebouw met pilaren. Eerder een kapperszaak. Jan Vervoort, de oudste zoon dreef hierin een kachelzaak en had boven “huurders”. Mijn tante Tonnie (een dochter van de weduwe) woonde met haar gezin na de oorlog hierboven en mijn neef en nicht werden daarboven geboren. Momenteel is hier de Blokker gevestigd.
71-73: Hier had Jan Vervoort, een schoenmaker, en getrouwd met Bets van de Burgt, zijn schoenmakerij (71) en zijn schoenenzaak. De schoenenzaak was tot vorig jaar nog in gebruik van de familie als sportzaak en werd gedreven door 2 nichten van mij.
Aan de andere kant van de Hoofdstraat tegenover bakkerij Coppens woonde de familie van Uden. Hun dochter Corrie, die later trouwde met een metselaar was een klasgenoot ven vriendin van mijn moeder. Zij speelden veelvuldig in de Blauwe Kei. Met name over bomen springen.
Achter Bakkerij Coppens op de Blauwe Kei lagen achtereenvolgens het huisje van Tinus de klompenmaker en de grote boerderij van Donkers.
Volgens mijn moeder benadert het verhaal van Jo Verbakel de waarheid het meest. DE Blauwe Kei lag voor de gevel van bakkerij Coppens. Echter volgens haar gaat het over 2 grote keien. De grootste werd al voor 1950 vervangen door een kleinere. Reden voor de kei, was volgens haar het feit, dat de bomen ,die werden aangevoerd voor de klompenmakerij, de gevel van Coppens vaak raakten in de bocht van de Hoofdstraat naar de Blauwe Kei.


…..

Hallo Frans, veel dank voor alle moeite en de mooie beschrijving. Wat fijn dat je samen met je moeder dit stukje geschiedenis hebt vastgelegd! Overigens, als je het tekeningetje mailt naar info@bhic.nl ovv Blauwe Kei, dan zet ik die er hier graag bij hoor.
(dat ligt namelijk niet aan jou noch aan je computer, maar zo zit het systeem van onze website in elkaar. Die laat dat (nog) niet toe).

Maar veel dank ook voor de beschrijving want ook op die manier wandel je in feite door het Veghel van toen... Heel mooi!

Dag Frans, veel dank voor het opsturen van het kaartje; wat goed gedaan. Het is erg duidelijk zo! We hebben het bij het verhaal geplaatst.

Dag Frans, veel dank voor het opsturen van het kaartje; wat goed gedaan. Het is erg duidelijk zo! We hebben het bij het verhaal geplaatst.

Weet ook iemand hoe het toenmalige steegje heette tegenover het straatje de Blauwe Kei. Vraagje van mijn moeder.

Geachte Heer Segers. In mijn herinnering was daar ook nog een bloemenzaak van de familie Kemps. Of was dit later?