Twee oudere zussen in één huis en warm bij kas, zo staan de dames Van Blerk in Leur bekend. Dat brengt de 24-jarige Janus Verschuren op het slechte pad en hij breekt in. Als Janus wordt gepakt, fluistert hij tijdens een kerkdienst met zijn partner in crime over de aanpak tijdens het verhoor. Niet wetende dat wachtmeester De Kok dit had voorzien.
Uit: register 23-677 Rolnummer 275; scans 869 en 870.
Als de twee zusters gezamenlijk een uitstapje maken, gaat Verschuren met een valse sleutel binnen. Grote kans dat de twee dames hem nog ooit zelf een sleutel hebben gegeven, in de tijd dat hij naast hen woonde. Verschuren kent nog wel iemand die makkelijk een vals exemplaar kan maken.
Eenmaal binnen breekt hij een kast open waar hij een biljet van 25 gulden vindt. Maar het geeltje is nog niet genoeg en Verschuren struint verder in het huis. Hij gooit alle bedden onderste boven op zoek naar meer geld. Uiteindelijk stapt hij een stuk rijker weer naar buiten, twee briefjes van honderd en drie van 25 gulden in zijn binnenzak. Ook heeft hij nog voor veertig gulden her en der bij elkaar gejat.
Jeneversmokkel
Verschuren gaat met zijn buit naar een café in Breda en zet het op een drinken. De rekening wordt betaald met één van de gestolen biljetten van 25 gulden. Geen handige zet want na enige tijd wordt achterhaald wie met het gestolen geld heeft betaald. Ter verdediging zegt Verschuren dat hij het briefje heeft verdiend met jeneversmokkel. Want zo staat hij bekend; als smokkelaar, te lui voor fatsoenlijk werk, die er maar op los leeft maar wel zijn rekeningen betaalt. Dus als duidelijk wordt dat er geld is gestolen bij de zusters Van Blerk in Leur, gaat de verdenking als snel naar deze werkschuwe buurman. Hij wordt vastgezet.
Als hij naar de kerk van het Paleis van Justitie gaat, waant hij zich onbespied en vooral ongehoord. Maar dan is daar nog wachtmeester De Kok (‘zonder C-O-C-K’) die zich verdekt opstelt en Verschuren nauwlettend in de gaten houdt. Als Verschuren tijdens de dienst van 26 januari 1923 steeds dichter naar medegedetineerde Dorus van Dun schuift, wordt het interessant want van Dorus is bekend dat hij goed is in het maken van valse sleutels. De Kok pakt zijn notitieboekje en noteert:
Dorus: Hedde gy bekend, wat hedde gezeid?
Janus: Niks gezegd!
Dorus: (Veelbetekenend) Nooit geen sleuteltje gezien?
Janus: Welnee!
Dorus: O! Ik ook niet. Jij hebt toch nooit de sleutel gehad!
Janus: Nee.
Dorus: Niet bekennen hoor!
Janus: ik heb bekend
Dorus: He?? Ik ontken hoor, Janus!!!
Janus: Dat moet jij weten. Ik most nou wel bekennen, ik heb 57 gulde gehad.
Dorus: Zeg Janus, jij heb zeker gezegd dat ik het gedaan heb
Janus: Ja
Dorus: Ik beken toch niet hoor! Ik zeg dat jij het gedaan heb
Janus: Hmm. Ik zeg dat jij het gedaan heb.
Dorus: Zeg Janus, JANUS! Denk er om; we hebben mekaar hier in de kerk niet gesproken of gezien hoor. Als ze der na vragen.
Wachtmeester De Kok klapt tevreden zijn boekje weer dicht, en geeft de informatie door aan de rechtbank. Eis tegen de mannen: één jaar
