Warme herinneringen aan de Wijnberg

Als kleuter wordt Richard geplaatst op de 'Springplank', zoals zijn groep heet. Andere groepen dragen namen als Steigertje, Klimtoren, Doorkijk, Springplank, Golfslag, Kettingbrug, Kajuit, Startbaan, Cockpit. De indeling van zijn groep de Springplank staat Richard nog scherp voor de geest: van de slaapzaal en de 'grote voetenbakken' tot zijn eigen kastje, met tandenborstel en beker.

Zijn bed heeft een privéschot; een afbakening aan één kant van je bed. Kleding ligt in een wandkast. Als je groter wordt, slaap je achter een schot en nog groteren krijgen een slaapkamer. De slaapzaal wordt voor de zomervakantie met gif bespoten, om de muggen te doden. Een ander detail is Richard ook goed bijgebleven: "Ik kon het niet goed zien, maar er was op een raam een sticker van dieren in een soort pretpark."

Rode trommel

In de keuken zit links een aparte broodkeuken, met een rode trommel. Daar kun je brood halen, als er te weinig is. In de keuken zelf is een grote warmhoudkast, met daarin maaltijden voor de stagiaires die bij de Blizo in Vught werken.

Gegeten wordt er gezamenlijk in een huiskamer, met zo'n 18 mensen. Het zeil op de tafels heeft blauwe en witte blokjes. Net voor de middag komen de pannen met een paar grote koffiekarren vol warm eten. Ook schaaltjes met toetjes staan erop. Die koffiekarren worden getrokken met een zogeheten elektrotrekker; Richard heeft daar veel op meegereden. Ooit poogde hij met zo'n trekker op pad te gaan, maar dat lukte niet: "Ik was veel te klein ervoor."

Maar de ritjes om mee te rijden, zijn leuk. Soms trekt een kok hem - voor de grap - achterover en ligt hij op z'n rug. "Helaas rookte de kok en als die dan nonchalant in de gang stond te roken, dan brandde ik wel eens mijn hand eraan. Dit deed nogal zeer." 

Ondeugends

Op woensdagmiddag was je dan vrij. “Dan reed ik met de zogeheten ‘restpannen’ rond. Dan riep ik bij elke groep: "de pannen! Ik heb veel geholpen, ook met het tafeldekken.” Richard vervolgt: “Ik deed ook wel eens iets ondeugends. Zo haakte ik de voorkant van een koffiekar aan de achterkant van een andere koffiekar. Ze hebben aan de achterkant de bokwielen, (die niet kunnen sturen) en aan de voorkant de zwenkwielen. Dit mocht niet, omdat anders de bouten los gingen. Maar het was leuk om te doen. Ook gingen we weleens picknicken. Dan reed er iemand een bolderwagen vooruit. En dan aten we in het gras, bij de oever van de Maas.”

Er was ook een grote speeltuin. “Daar vond ik niet veel aan, omdat het maar vaste dingen waren. Een soort bunkertjes met schietgaten erin, een grote appel, waarin je dan moest klimmen. Daar speelde ik dan dat ik een worm was. Of een trekker, om op te klauteren; ik vond het maar niks. Liever reed ik op een grote driewieler. Ook gingen we vaak uit roeien over de Raam, naar de Maas. Of op de tendem.”

Richard herinnert zich ook juffrouw Lenn (uit de eerste klas), juf Ernist (die naar Australië ging en in een NSU reed), meneer Van de Krabbe (wiens caravan wel eens op de speelplaats stond). Of de juffen uit de hogere klassen, juffrouw Nettie en juffrouw Nel. En juffrouw Wil die vervangen werd door meneer Jack die uit Overloon kwam. “Ook ging ik met juffrouw Ria naar haar ouders, met een boerderij. Daar was een paard met haar jong maar aaien kon niet, dat liet de moeder niet toe. En ik heb met Agnes Wijnber nog vaak liedjes gezongen en brood gebakken. Of bij meneer Erik op de motorfiets meegereden.”