Tot juli 1981 beheerste een betonnen “sigaar” van bijna 40 meter hoog het beeld van de wijk Breukelen in Boxtel. Die sigaar, zoals hij in de volksmond heette, was de voormalige watertoren in de Ons Doelstraat. Gebouwd in 1928, verloor hij eind jaren ’60 zijn functie. Na ruim tien jaar leegstand en mislukte plannen voor herbestemming, ging in 1981 tenslotte de sloper aan de gang. Het betekende het eind van een monumentaal bouwwerk dat de skyline van Boxtel meer dan 50 jaar mede heeft bepaald.
In 1928 besloot het Boxtelse gemeentebestuur tot de aanleg van een drinkwaterleiding, compleet met watertoren. De Boxtelse watertoren werd tegelijk met die van Oisterwijk ontworpen en gebouwd. Eigenlijk een soort vooroorlogse “twin towers”, maar dan op flinke afstand van elkaar. In Boxtel kreeg de watertoren al snel de bijnaam “de sigaar”.
Eind jaren ‘60 werd de Boxtelse watertoren overbodig. De functie van drukregelaar op het waterleidingnet werd overgenomen door waterpompen. Dat was maar goed ook, want in die tijd werden de Hoogheemflats betrokken en die waren een stuk hoger dan de watertoren. Dat zou leiden tot onvoldoende druk op het leidingnet ter plaatse. Ook het waterreservoir van de watertoren was te klein voor de toegenomen vraag.
Het slopen van de toren was nog niet zo makkelijk, omdat hij midden in een woonwijk stond. Burgemeester Van Helvoort heeft dan ook op een gegeven moment het aanbod gedaan dat een eventuele sloper het perceel waarop de toren stond gratis in eigendom zou krijgen. Maar niemand meldde zich.
In 1977 kwam het Boxtelse architectenbureau Leermakers met plannen voor de verbouwing van de toren tot appartementen (zowel in Boxtel als in Oisterwijk). De plannen bleken uiteindelijk financieel niet haalbaar en dus bleef slechts de optie sloop over. Het duurde overigens nog tot juli 1981 voordat het zo ver was. In die tussentijd bleef het stil, behalve als de plaatselijke jeugd kans zag om in het waterreservoir te gaan voetballen.
De Boxtelse watertoren stond op een klein perceeltje naast de sigarenfabriek van Elisabeth Bas. Het kan toeval zijn maar niet ondenkbaar is dat de naam Sigaar daarmee verband houdt.
Wij woonden vlakbij de toren, ik heb er zelf heel vaak in gespeeld, met Gerrie van der Struijk en Sjefke Beekmans. We klommen dan tot de eerste richel op 3,5 meter hoogte en gingen dan naar binnen door stukgeslagen raampjes.
Daarna ging het via de in het midden gesitueerde stalen trap drie verdiepingen in het schemerduister naar boven. Een hachelijke zaak want bovenin waren de treden verroest en trede 67 ontbrak. Eenmaal boven konden we voetballen in het reservoir of doorklimmen naar het allerhoogste gedeelte, het mangat in het dak. Staande op de ladder stak je tot je middel boven de toren uit. Je vasthoudend aan de bliksemafleider had je een prachtig uitzicht over Boxtel en omstreken.
Annemarie van Geloven namens BHIC
bhiczei op 15 augustus 2010 om 21:43
Beste Jan van de Laar,
Dat zullen weinig kinderen u na kunnen vertellen, dat zij gevoetbald hebben in het reservoir van een watertoren. Zo te lezen zijn er geen ongelukken gebeurd, want echt veilig was het niet, zo te lezen. Maar wel heel spannend!
Hartelijk dank dat u deze jeugdherinneringen met de lezers wilt delen.
Wie volgt?
Paul Van Erp
zei op 31 augustus 2014 om 15:38
NOSTALGIE ,Ik z8m7kdat tegenover de watertoren op de Fransiscusschool in de Ons Doelstraat op school van 1954 tot 1960 van Meester de Rooi het hoofd vd school.
Met veel plezier altijd op de speelplaats gespeeld met klasgenoten ik woonde toen in de Prins Bernhardstraat 13b ,mijn vader was toen leraar Nederlands aan de Mulo Burgakker
Astrid van Roosmalen van Uden
zei op 30 november 2017 om 23:36
Ik woonde in de Ons Doelstraat en speelde wel eens in een om de watertoren. Samen met Diana van Overdijk en Maddy ... Sorry, ik weet haar achternaam niet meer. Zij woonden ook bij mij in de straat.
In 1928 besloot het Boxtelse gemeentebestuur tot de aanleg van een drinkwaterleiding, compleet met watertoren. De Boxtelse watertoren werd tegelijk met die van 
