|
Deh we d’n herd nog zaahnde,
en de erpel rapte vur ne cent de maahnde.
Deh we nog hoosbengels droege,
en an ons moeder ’t kepke van ’t ei nog vroege.
Deh die hoosbengels zo dik kapot waren, en ge meh uw klompe dur de sloot durfde te woaie,
Deh de lever en de koaikes zo lekker waren, deh ge sóavonds uwe buik er vol meh mocht loaie.
Deh we tegenover de school nog slûtje spronge,
En we bij ’t “Heilig Hart” bild an de kehrik nog zo hard zonge.
Deh we as ’t bed pas verkaft waar, we meh ons neus tegen de pannen lagen,
zeg deh wel; wah waren we toen nog blagen.
Deh ons moeder ’n snee van ’t brood richting d’r bohrst snee,
en er dan van te vurre ’n kruiske over makte en ’n spreukske zeej.
Deh de pispot op de bedplank stond te stinke,
en de kachel vur de Zondag goed moest blinke.
Deh ze, um un op tegelvloer stoande zwoar kaast te verzette,
stukskes spekzwoart onder de poten deje plette.
Deh as we geslacht han, de dehrum mee skôn moeste make,
en de blaas vur de rommelpot moesten bewake.
Deh ze thuis zinne, as er ’n belangrijk iemand kwam; “En ge hauwd uw fatsoen!”.
En ge de kerkbuukskes meenaamt vur in uw klompe te doen,
Deh ge uw achterwerk afpoetste, ôk meh deh sohrt kerkklôkskes,
ge wit nog wel, boven ’n uitgezoagt gat in die klèan hôkskes.
Deh we ôk op de “Driedaogse” dikwijls bludste,
en pedjes dur de roggevelde prutste.
Deh we nog bluumkes ginge plukke,
en tusse de roag de “Morgensterren” uit dinne rukke.
Deh ge nog ’n prentje kreegt in de school,
as ge ’n bluumke meebroacht meh veul jool.
Deh in d’n tuin nog “Balsemertjes” stonde,
En ze ’t kohrre nog tot bussels bonde.
Deh nuh boer meh de gietklomp watter uit de sloot scheppe dee,
um d’n drinkbak in de wei te vulle vur ’t vee.
Deh ze de appels en de loofpirre nog lieten meuike,
en ze dan altijd naar de motteballe deje reuike.
Deh we meh de hil bûhrt nog half Boekel han um te speule,
en an ’t eind van “de Stroat” dor dreej dan dikwijls de meule.
’t zou nauw allemoal nie mer zo goan,
mar we hebben ’t er wel goed meh gedoan.
|
woonkamer
kousenbanden
uitgebakken stukjes vet, kaantjes
over de kerkeloop langs de Rudger van Herpenstraat in Boekel
opnieuw vullen van de matraszak met graankorrel-omhulsels
snotneuzen
zwoerd
sloot of loop vlakbij de huidige afslag Molenwijk- industrieterrein; bludsen= met ’n lange stok over ’n sloot springen
plezier
kleine emmer met ’n lange steel opzij
laten indrogen om langer te kunnen bewaren voor in de winter
|
