Onder dit motto begon op woensdag 7 september 1960 in Nistelrode het verjaardagsfeest van Matthias Hermann Lenssen. Matthias werd 100 jaar en voor zijn buurtgenoten was dit aanleiding genoeg om ’s morgens het bed uit te schieten en ’s avonds met vuurwerk de dag te beëindigen.
Matthias was eigenlijk een immigrant. Hij werd als Matthias Hermann Lensen geboren op 7 september 1860 in Kaldenkirchen in Duitsland. Hier groeide hij op en vervulde zijn militaire dienstplicht.
Daar ging het mis: de 19-jarige soldaat gaf tijdens het appél een officier met zijn geweerkolf een klap. Op advies en met hulp van zijn vrienden sloeg hij op de vlucht, richting Nederland.
Matthias had een oom die molenaar was in Helmond. Daar ging hij naar toe en leerde het molenaarsvak. Na op diverse plekken molenaarsknecht te zijn geweest, onder andere in Nistelrode bij molenaar Jochem, kwam hij uiteindelijk in Boekel als molenaarsknecht terecht. Op 24 januari 1902 trouwde hij daar met de zus van de molenaar, Antonia van der Zande. Na zijn huwelijk werd hij zelfstandig molenaar in Lieshout.
Matthias bleek echter allergisch zijn voor stof en zocht daarom toch iets anders. Een tante van hem had een textielwinkel in Nistelrode en na haar overlijden nam Matthias deze zaak over. Daarnaast handelde hij in kalveren en paarden. Op 14 september 1924 overleed zijn vrouw.
Zijn tweede vrouw, Wilhelmina Antonia Maria Lammers (geboren op 28 september 1878 in Gemert) reisde rond met touwwerk en sokken. Zo was zij al vaak bij Matthias in de winkel geweest. Hij vond haar wel geschikt om zijn huishoudster te worden, maar dat zag Wilhelmina niet zitten. Toen hij haar echter ten huwelijk vroeg, leek haar dat wél leuk. Zeker toen hij haar vertelde dat hij van plan was om 100 te worden.
En omdat hij zich aan dat voornemen gehouden had, vierde de hele buurt in 1960 feest. De dag zélf was vooral door de buurt georganiseerd en begon met een H. Mis in de Lambertuskerk. De jubilaris en zijn vrouw zaten in een auto, voorafgegaan door vijf ruiters. Daarachter liepen bruidjes die met een lint de auto vasthielden. Daarna reden er vijf volgauto’s met buurtbewoners. De stoet werd afgesloten met drie ruiters.
De bijna 87-jarige pastoor van Nistelrode, J. Groenen, was helaas niet in staat de jubilaris zelf te komen feliciteren of om de mis te doen, maar hij had een hartelijke brief geschreven. Matthias ging daarom samen met zijn vrouw maar even bij de pastorie langs om de pastoor te bedanken.
Na de mis volgde een receptie bij Matthias thuis, verschillende serenades en een vendelgroet. De buurtvereniging bood een cadeau aan: een stoel waarin de jubilaris niet alleen gemakkelijk zou kunnen zitten, maar waar hij ook gemakkelijk uit kon opstaan.
Daarna werd er gedanst in de plaatselijke cafés op muziek van de jukebox en pick-up. Om 22.00 uur was er de taptoe door de fanfare St. Lambertus en daarna vuurwerk. De cafés mochten die dag zelfs nog langer open blijven van de Burgemeester en wel tot 23.45 uur. En om 24.00 uur was het “ Wij schieten de feestdag uit en ... het bed in!!“
Matthias was eigenlijk een immigrant. Hij werd als Matthias Hermann Lensen geboren op 7 september 1860 in Kaldenkirchen in Duitsland. Hier groeide hij op en vervulde zijn militaire dienstplicht.
En omdat hij zich aan dat voornemen gehouden had, vierde de hele buurt in 1960 feest. De dag zélf was vooral door de buurt georganiseerd en begon met een H. Mis in de Lambertuskerk. De jubilaris en zijn vrouw zaten in een auto, voorafgegaan door vijf ruiters. Daarachter liepen bruidjes die met een lint de auto vasthielden. Daarna reden er vijf volgauto’s met buurtbewoners. De stoet werd afgesloten met drie ruiters.
