skip naar content skip naar hoofdnavigatie spring naar service navigatie
sluit
Hulp nodig?

Chat is online op maandag t/m vrijdag van 10.00 - 16.00 uur en van 19.00 - 22.00 uur.

Op dit moment zijn we offline. Je kunt je vraag stellen via e-mail of WhatsApp: 06-12887717 (alleen berichtjes)

Meer informatie over de chat-service? Klik hier

Online op dit moment

Stel je vraag

Mariët Bruggeman
Mariët Bruggeman Bhic
Menu
sluit
Hulp nodig?

Chat is online op maandag t/m vrijdag van 10.00 - 16.00 uur en van 19.00 - 22.00 uur.

Op dit moment zijn we offline. Je kunt je vraag stellen via e-mail of WhatsApp: 06-12887717 (alleen berichtjes)

Meer informatie over de chat-service? Klik hier

Online op dit moment

Stel je vraag

Mariët Bruggeman
Mariët Bruggeman Bhic

Wit-Gele Kruis

Kruisverenigingen kenden we in haast alle kleuren van de regenboog. Het zijn verenigingen die zich primair richten op de zorg voor zieken en gewonden. In Herpen zat het gebouw van het Wit-Gele Kruis.

Wit-Gele Kruis

Daar deden ze aan gezondheidszorg, maar dan wel gezondheidszorg waarbij “de Rooms-Katholieke geloofsbeleving voorop stond”. Vandaar dat Wit en Geel, want dat zijn immers de pauselijke kleuren!

Heeft u herinneringen aan het Wit-Gele Kruis? Wat voor zorg werd daar precies geleverd, en waar zat dat Rooms-Katholieke dan in? Waren andersgelovigen óók welkom bij het Wit-Gele Kruis, of lag dat wat gevoelig?

Deel je kennis!

Reacties (8)

Jeroen Arts zei op 4 januari 2016 om 11:48
Wij gingen vroeger naar het Wit-Gele Kruisgebouw in Ravenstein. Ik kan me nog de hoortesten herinneren met zo'n koptelefoon met een rode en een blauwe kap. Ook kan ik me nog herinneren dat ik er als peuter / kleuter controle kreeg voor m'n rug en dat mijn zusje als baby werd verschoond op de verschoontafels.
Mariët Bruggeman
Mariët Bruggeman bhic zei op 5 januari 2016 om 11:24
Bedankt Jeroen, voor je herinneringen aan je bezoeken aan het Wit-Gele Kruisgebouw in Ravenstein. Zo te lezen waren het geen echt vervelende bezoeken?
Jeroen Arts zei op 5 januari 2016 om 21:32
Leuk vond ik het nooit, maar ja. Achteraf gezien was het toch niet zo heel erg.
Mariët Bruggeman
Mariët Bruggeman bhic zei op 6 januari 2016 om 12:48
En dan blijven er mooie herinneringen over Jeroen; nogmaals bedankt.
José van Oorschot van den Heuvel zei op 10 augustus 2019 om 09:29
Ik kan me nog vaag herinneren dat ik daar als peuter of misschien nog wel jonger naar het consultatiebureau moest. Een lange commode zeg maar met houten schotten ertussen voor het raam (dacht ik). Op gele met konijntjes (of andere figuurtjes) aan kleed kussens. Ik ken iemand die erg gewerkt heeft. Dat was in Herpen.
Mariët Bruggeman
Mariët Bruggeman bhic zei op 13 augustus 2019 om 14:28
Wat leuk José, dat je je nog de kleur van de kussens kunt herinneren. En die houten schotten, dat zegt me ook wel iets. Toch moet je behoorlijk jong geweest zijn toen je daar kwam, of had je misschien nog jongere broertjes/zusjes met wie je meeging?
Riny zei op 21 november 2019 om 11:32
Graag zou ik weten in welke straat het vroegere wit-gele kruisgebouw stond?
Jeroen Arts zei op 22 november 2019 om 22:13
Riny, dit gebouw bestaat nog steeds en staat op de hoek van de Waterstraat met de Sint Sebastianusstraat, tegenover Huize Maasland. Al ruim 20 jaar is in dit pand Huisartsenpraktijk Herpen gevestigd. Het pand werd toen grondig verbouwd en gerenoveerd. Het ziet er nu wel anders uit dan op de foto. De verhuizing naar dit pand gebeurde vlak na de pensionering van dokter Bakker. Diens opvolger Besseling en dokter Olde Loohuis konden niet in zijn huis blijven zitten en bovendien was de praktijk veel te klein en flink verouderd. De wachtkamer was bijvoorbeeld een hokje zonder ramen en was meteen het loket voor de assistente. Privacy was er dus nauwelijk. En voor extra collega's of behandel- of spreekkamers was er geen ruimte

Reageer op dit verhaal

Heb je al een account? Log in met je gegevens.

Heb je nog geen account? Plaats zonder inloggen, of Registreer een account

Help spam voorkomen en los de volgende som op:
Geef mij een andere som.

Lees ook deze verhalen