Op donderdag 8 juli 2004 rond half vier in de middag kletterden er hagelkorrels tot wel zeker 3 cm doorsnee op Boekel neer. Een hagelbui met regen, wind en zelfs onweer.
Mijn tante van negentig zag toen ze op het kerkhof was dat er een extreem donkere lucht aankwam. En besloot bij ons te gaan schuilen.
Ik kwam uit de tuin toen het begon en zag ze onder de carport op haar rollator zitten schuilen. Ze durfde niet meer door de bui naar binnen, dus bleef ik bij haar zitten op een tuinstoel.
Binnen zeer korte tijd dreven de ijsbollen steeds verder onder de carport en moesten we meer en meer de hoek in. Uiteindelijk zaten we met onze voeten omhoog. Haar hondje "Pinky" zat met angstige oogjes te rillen als een rietje. Mijn peettante en ik moesten schreeuwend elkaar dingen kenbaar maken, zo hard kletterde het ijs op de dakkoepel boven ons.
Ook zaten de dakgoten in "no-time" vol met ijs, waardoor het water van de daken er overheen spoelde. Bij veel huizen liep daardoor het water langs de binnenmuren binnen, hoorde ik later.
Na afloop zei mijn tante : “Ik ben nou 90 jaar, maar zoiets heb ik in mijn ganse leven niet meegemaakt.”
Nadat ik m’n tante veilig binnen had geloodst maakte ik nog snel wat foto’s in de Kerkstraat van de nalatenschap van de bui.
De straten stonden blank doordat niet alleen de hagelstenen de afvoerputten blokkeerden, maar ook veel bladeren, die door de hagel van de bomen afgeslagen waren, de riolen verstopten.
Binnen de kortste keer was er weer volop activiteit te zien.
Na de bui, die maar een kleine 5 minuten duurde, werden de verzekeringen massaal geraadpleegd. Over het algemeen was de schade te beperkt en viel die binnen het eigen risico. De waterschade kon soms nog wel verhaald worden, maar die van de hagel was voor eigen rekening, omdat daar een verzekering voor afsluiten extreem duur was.
Er was een diversiteit aan schade in het dorp.
In het bijna 50 jaar oude schoolgebouw aan de Bernhardstraat, voorheen "Mariagaardeschool", dan inmiddels al enige tijd “Octopus” geheten, was er water en zelfs hagel door schrobputjes naar binnengelopen.
Bij fruittelers was het fruit kapot gekneusd. Ook was er her en der schade aan daken en auto’s zichtbaar.
Nog geen week later was het weer raak met een heftige bui. Deze keer bleef het echter bij regen.
Annemarie van Geloven
bhiczei op 11 juli 2016 om 12:08
Prachtig gedocumenteerd, Gerard! Heel waardevol voor later en vooral de opmerking van je 90-jarige tante dat ze dit in haar hele leven nog nooit had meegemaakt.
