Lodewijk (Louis) Bonaparte werd op 2 september 1778 geboren als Luigi Bonaparte op Corsica en hij was 9 jaar jonger dan zijn roemruchte broer Napoleon. Vader Carlo Bonaparte overleed toen Lodewijk zeven jaar oud was. Dat was voor 'grote broer' Napoleon de reden om Lodewijk op dertienjarige leeftijd mee te nemen naar Frankrijk voor zijn verdere opvoeding en scholing.
In Frankrijk deelden de broers een eenvoudige kamer en gedurende deze periode werd Lodewijk 'klaargestoomd' door broer Napoleon voor een militaire loopbaan. Napoleon benoemde zijn broertje als adjudant en Lodewijk ging als negentienjarige jongeman mee op veldtocht in Italië. Alle inspanningen van Napoleon ten spijt was Lodewijk geen militair in hart en nieren en had hij een grote afschuw van oorlogvoeren en geweld. Bovendien had Lodewijk lichamelijke klachten zoals een wervelbeschadiging als gevolg van een val van zijn paard en reuma aan zijn rechterhand. De grote karakterverschillen tussen beide broers werden steeds zichtbaarder en zouden later ook leiden tot grote conflicten. Napoleon was veel meer de militaire strateeg terwijl Lodewijk een uitgesproken intellectueel was. Wat de twee Bonaparte broers wel gemeen hadden, was hun hoge intelligentie.
In 1802 trouwde Lodewijk Napoleon met Hortense de Beauharnais, de dochter van Napoleons echtgenote Joséphine de Beauharnais. Uit dit gearrangeerde huwelijk werden drie zoons geboren. Het huwelijk was vanaf het begin zeer ongelukkig; het jonge echtpaar hield totaal niet van elkaar.
Lodewijk was beslist geen willoze marionet en vazal van zijn broer en hij ging een eigen weg als koning van Nederland. Op 5 juni 1806 werd Lodewijk Napoleon Bonaparte door zijn 'grote' broer Napoleon Bonaparte aangesteld tot koning van Holland.
De steeds hoger oplopende conflicten tussen Napoleon en Lodewijk Napoleon leidden uiteindelijk tot Lodewijks troonsafstand in 1810. Met de woorden 'Hollanders, nimmer zal ik een goed en deugdzaam Volk vergeten, zooals gy zyt: Myne laatste gedachte, zoowel als myne laatste zugt, zullen voor uw geluk zyn,' nam Lodewijk Napoleon in 1810 afscheid van de Nederlandse bevolking.
En wat vindt Miny Vroegindewey zelf van Lodewijk? "Persoonlijk vind ik Lodewijk Napoleon de meest sympathieke en bekwame Bonaparte. Lodewijk zette zich voor de volle 100% in voor zijn koninkrijk Holland en deed alle moeite om de Nederlandse bevolking en cultuur te leren kennen.
Op St. Helena betitelde Napoleon zijn familieleden schamper als 'dieven, domkoppen en hoeren.' Allesbehalve vleiend, en zeker in het geval van Lodewijk Napoleon allesbehalve terecht. Lodewijk was beslist geen 'domkop', maar juist zeer begaafd. Hij was een Bonaparte die veel meer verdiende dan een bescheiden vermelding in de Nederlandse geschiedenis."
