In onze podcast Het geheugen van Brabant komt ook het dossier over Marietje Kessels aan bod. Hier vind je een korte toelichting op de hoofdpersonen in deze gecompliceerde moordzaak.
Maria Catharina Wilhelmina Kessels:
bidprentje
(2 maart 1889 - 22 augustus 1900)
Roepnaam Marietje, Maria, Mieke of Mia
"Een opgeruimd, meegaand kind, tegen iedereen vriendelijk en zeer vroom van aard". Zo omschrijft haar vader zijn dochter die op woensdag 22 augustus 1900 om 10.30 uur een brief gaat posten en daarna verdwijnt. Enkele getuigen zien hoe zij door iemand de kerk in wordt geroepen maar niemand ziet wie deze persoon is. Marietje komt uit een welgesteld gezin en verheugt zich die dag van de verdwijning op een uitstapje met het ezelwagentje. Op vrijdag 24 augustus wordt haar dode lichaam teruggevonden in het gewelf van de Heilig Hartkerk in de wijk Noordhoek. Op dinsdag 28 augustus wordt ze begraven op begraafplaats Binnenstad aan de Bredaseweg. De Tilburgse bevolking zamelt later geld in voor een monument bij haar graf; een door een kind omarmd kruis.
Mathijs Joseph Hubert Kessels:
(1 maart 1858 - 21 december 1932)
Roepnaam Mathieu
Vader van Marietje. Bijzonder muzikaal al als kind, spijbelt van school om muziekles te volgen. Krijgt muziekles in Aken en wordt op 15-jarige leeftijd benoemd tot dirigent van de Koninklijke Harmonie St. Caecilia Heerlen. Dirigeert ook andere harmonie- of fanfareorkesten in Zuid-Limburg. Richt in 1880 samen met broer Jos een muziekuitgeverij op, en bouwt in 1897 een fabriek in Industriestraat in Tilburg met instrumenten en bladmuziek voor harmonieën & fanfares. Schrijft ook zelf operettes en geeft tijdschrift De Muziekbode uit. Combineert zakelijkheid met veel creativiteit. Hoort pas 's avonds van de verdwijning van zijn dochter omdat hij die dag 's morgens om 9 uur voor zaken met de trein is vertrokken.
Maria Augustina Philomena Crijns
(9 januari 1863 - 25 mei 1941)
Familiefoto bij het ezelwagentje
Moeder van Marietje, vroom en veel minder duidelijk te typeren als haar echtgenoot. Zeer godsvruchtige vrouw. Trouwt op 18 mei 1885 met Mathieu en krijgt negen kinderen (op de foto 4de van links). Marietje is het derde kind, en na haar dood in 1900 worden nog 3 kinderen geboren. Op de foto hiernaast zien we het ezelwagentje met Marietje helemaal rechts.
De dag van de verdwijning gaat de moeder om 12 uur naar de stad om boodschappen te doen. Bij terugkomst, een uur later, vraagt ze aan het 22-jarige dienstmeisje en kinderverzorgster Cato van de Sande waar haar dochter is. Het begin van de zoektocht.
Johan Jacobus van Isterdaal:
(8 mei 1863 - 23 december 1960)
Een aantal getuigen in de rechtszaak tegen Mutsaers als verdachte Datum 21 juni 1902 Bron Wereldkroniek van 21 juni 1902 Auteur N.H. Wolf
Koster die van huis uit timmerman is maar vanaf het begin van de ingebruikneming van de parochiekerk Noordhoek is aangesteld als koster. Hij is getrouwd met de twintig jaar oudere Petronella van Ierland. De pastoor en Van Isterdaal hebben elkaar leren kennen in Eindhoven waar Van Zinnicq Bergmann kapelaan is van de Catharinakerk. Deze kapelaan trouwt er in 1885 Van Isterdaal en Van Ierland. Het gezin Van Isterdaal krijgt 2 dochters, Anna en de jong overleden Leonie. Als Marietje verdwijnt moet Van Isterdaal in of bij de kerk aanwezig zijn geweest, net zoals de pastoor en schilder Mutsaers. De koster wordt als eerste aangehouden. In december 1900 is hij uit voorarrest vrijgelaten en niet vervolgd door justitie.
Twijfels blijven in Tilburg; sommigen menen hem in het portaal van de kerk te hebben gezien op het moment van de verdwijning van Marietje. Dat hij thuis zou zijn op het tijdstip waarop Marietje verdwijnt, kan hij niet overtuigend bewijzen. Na zijn invrijheidstelling verhuist Van Isterdael een aantal keren waaronder naar Veghel en Den Bosch. Uiteindelijk strijkt hij in Den Haag neer - als timmerman - om daar op 97-jarige leeftijd te overlijden.
Gasparus Augustinus Mutsaers:
(26 mei 1874 - 10 augustus 1960)
Roepnaam Guus
Huisschilder en klusjesman is aan het werk in en bij de kerk. In de middag van 24 augustus 1900 spreekt hij commissaris Caarls aan en zegt dat hij weet waar het lichaam van Marietje verborgen is. Ook vertelt hij dat de kleding van het meisje verstopt is in een afgesloten zijportaal van de kerk waar Mutsaers zijn schildersmaterialen bewaart. De koster zou dat daar hebben gelegd om hem verdacht te maken. De koster heeft hem ook een pakketje met kleding gegeven, en dat vindt de politie bij Mutsaers thuis in een kist op zijn kamer. Dat maakt Mutsaers hoofdverdachte. In het Huis van Bewaring krijgt hij pas zeer laat een verdediger, ieder contact verloopt via brieven. Hij schrijft een vlammende brief aan de koster, over zijn onschuld (die je hier kunt beluisteren). Ook daarbuiten is er maar sporadisch contact met de buitenwereld. Nog voor het proces in Den Bosch trouwt hij met Johanna Nuyten.
George Willem Joseph Marie Van Zinnicq Bergmann:
(5 januari 1851 - 6 november 1910)
Pastoor die in januari 1897 de opdracht krijgt een nieuwe parochie in Tilburg te stichten. Hij is daarmee de eerste pastoor van parochie Noordhoek. Zodra Marietje in zijn kerk wordt gevonden, zegt hij tegen haar ouders: “Ik heb alles verloren.” Vanaf februari 1910 is hij geheim kamerheer van paus Pius X. Dat heeft niets met geheimhouding te maken maar is een pauselijke titel die wordt toegekend uit hoofde van functie of verdienste. Zijn broer is advocaat en procureur in Den Bosch; rijksadvocaat voor Noord-Brabant en Limburg, deken van de Orde van Advocaten Den Bosch, lid van de Eerste Kamer. De pastoor zoekt zijn broer na de verdwijning van Marietje snel op.
Gerard Schellekens:
(14 mei 1867 - 15 maart 1952)
Organist van de kerk en de vaste pianoleraar van Marietje op de woensdagmiddag. Het is de bedoeling dat Marietje toestemming gaat vragen om die dag - woensdag 22 augustus - deze les te verzuimen. Maar zij komt nooit bij hem aan. Een anonieme briefkaart probeert de organist verdacht te maken maar wegens gebrek aan andere aanwijzingen of bewijs volgt geen verder onderzoek of vervolg.
Hoofdcommissaris politie Tilburg die het politieonderzoek leidt, samen met inspecteur Soentjes en agent De Natris. Heeft daarvoor 13 jaar gediend in het Korps Marechaussee. Hij veegt onder meer met een natte doek over één van de weinige bewijzen (een stukje hout met mogelijk bloed). Bij zijn gouden dienstjubileum wordt hij benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau.
Hij overlijdt in Nuland en wordt begraven op het kerkhof van 't Heike aan de Bredaseweg te Tilburg, vlakbij het graf van Marietje.
Protestants advocaat-procureur uit Breda biedt vrijwillig aan om August Mutsaers te verdedigen. Werkt gedegen en vasthoudend. Hij kan aantonen waar de verklaring van de koster niet klopt en durft het aan de rol van de pastoor ter discussie te stellen. Pels Rijcken heeft het altijd zeer verdacht gevonden dat de pastoor en de kapelaans van de kerk nooit stevig verhoord zijn, en durft dat ook uit te spreken.
Links zijn portret gemaakt voor zijn 50-jarig jubileum als advocaat via het RKD, – Nederlands Instituut voor Kunstgeschiedenis
Johannes Jongbloets (zie foto met getuigen hier boven, Jongbloets is nummer 3)
(27 augustus 1836 - 28 januari 1903)
De 64-jarige postbode in Tilburg zit rond het tijdstip van de verdwijning van Marietje in de kerk uit te rusten. Hoort vreemd rumoer vanuit een aan de kerk grenzende kamer, ziet een ‘donkere man’ lopen die boos is en hem woedend aankijkt. Eerst zegt hij dat het de koster is, dat trekt hij later in. Advocaat Pels Rijcken is ervan overtuigd dat Jongbloets onder druk is gezet om zijn verklaring te wijzigen. De kwestie blijft aan hem knagen en hij blijft zich afvragen of hij Marietje had kunnen redden. Hij overlijdt drie jaar na de moord op Marietje.
Mathijs Joseph Hubert Kessels:
Huisschilder en klusjesman is aan het werk in en bij de kerk. In de middag van 24 augustus 1900 spreekt hij commissaris Caarls aan en zegt dat hij weet waar het lichaam van Marietje verborgen is. Ook vertelt hij dat de kleding van het meisje verstopt is in een afgesloten zijportaal van de kerk waar Mutsaers zijn schildersmaterialen bewaart. De koster zou dat daar hebben gelegd om hem verdacht te maken. De koster heeft hem ook een pakketje met kleding gegeven, en dat vindt de politie bij Mutsaers thuis in een kist op zijn kamer. Dat maakt Mutsaers hoofdverdachte. In het Huis van Bewaring krijgt hij pas zeer laat een verdediger, ieder contact verloopt via brieven. Hij schrijft een vlammende brief aan de koster, over zijn onschuld (die je 
(5 januari 1851 - 
(14 mei 1867 - 15 maart 1952)
