“De watertoren op Huize Assisië te Udenhout begon de laatste tijd tekenen van verval te tonen. Daar hij toch geen dienst als zodanig verrichtte, en reparatiekosten te kostbaar waren, werd besloten hem neer te halen. Na een paar dagen van zwaar werk zag Cees Schoonus uit Udenhout dit weekeinde kans het bovengedeelte neer te halen, waardoor het gevaar voor vallend gesteente was verdwenen,” zo schreef de Nieuwe Tilburgsche Courant op 2 september 1963. Hoe Cees bij de sloop te werk ging vertelt zijn zoon Christ.
Op vrijdag 30 augustus 1963 heeft vader het bovenste gedeelte kunnen laten vallen. Hij deed dit door ongeveer 6 meter onder de kop de ronde toren voor driekwart uit te hakken en te onderstutten met houten palen. Dit was dagen werk vooraf. Vervolgens werd er brandbare takken rondom de palen gebonden en dit alles werd besprenkeld met petroleum en aangestoken.
Door het verbranden van de palen tuimelde de kop op een gegeven moment naar beneden. Deze kop woog enkele tonnen en hij verdween dan ook na het vallen voor anderhalve meter de grond in. Het was alleen maar beton en verwrongen staal en koper van de kap die er op zat.
Op zaterdag 31 augustus 1963 heeft vader samen met drie zonen het gat gehakt, (ongeveer 15 meter naar beneden) om het tweede gedeelte te laten vallen. Dit gebeurde op dezelfde manier als met de kop. Palen en bundels, takken eronder en stoken maar!
Vooraf had vader wel een berekening gemaakt waar dit gedeelte van de watertoren terecht moest komen, omdat er rondom de toren nogal wat gebouwen en gebouwtjes stonden. Hij had enkele paaltjes in de grond geslagen en daar viel dit stuk ook precies tussen, met donderend geraas en een ontzettend grote stofwolk.
Dit gedeelte van de toren is gevallen op maandag 2 september 1963. De volgende dagen werden eerst alle brokstukken van de kop en de rest kapot geslagen en afgevoerd.
Na ongeveer een week werd het onderste gedeelte van ongeveer 6 meter door vader en zijn zonen gesloopt en met grote hamers en beitels kapot geslagen en afgevoerd.
Ook de fundering, die enkele meters diep zat, werd uit de grond gehaald en afgevoerd.
Eind september 1963 kon niemand meer zien dat er op Huize Assisië te Udenhout een watertoren had gestaan, enkel nog maar op foto's!
