Vlak voor het punt waar het Wilhelminakanaal en het Markkanaal zich met elkaar verenigen, aan de westzijde van Oosterhout, ligt de eerste van de vijf sluizen in het Wilhelminakanaal.
Sluis in aanbouw, 1914 (Reg. Arch. Tilburg)
Net als bij de sluizen van de Zuid-Willemsvaart begon men de sluizen van het Wilhelminakanaal te nummeren vanaf het laagste punt en wel met Romeinse cijfers (dat is anders bij de Zuid-Willemsvaart). De sluis bij Oosterhout kreeg dus nummer I.
"Dubbele sluis", c. 1918 (Reg. Arch. Tilburg)
De eerste sluis is gebouwd in 1914 volgens het model dat alle sluizen in dit kanaal kregen: een zogenaamde bajonetsluis, waarbij de as van de sluisdeuren ter weerszijden van de lengte-as van de kolk lagen. De in- en uitvaaropening zijn dus versprongen ten opzichte van elkaar. De omvang van de kolk was afgestemd op het toen gangbare type binnenvaartschip, de Kempenaar, dat maximaal 60 meter lang en 6,6 meter breed is.
Sluiskolk, c. 1918 (Reg. Arch. Tilburg)
Doordat ten westen van Tilburg de daling van het traject relatief zeer groot was, zijn de sluizen I en III uitgerust met ieder twee schutkolken die via een tussensluishoofd met elkaar in verbinding staan en zo in één sluis een tweetraps-schuthoogte kunnen overbruggen. Sluis I is in 1972 vervangen door een nieuwe, grotere sluis, met maar één kolk. Deze nieuwe sluis is een rechte schutsluis.
Sluis en brug in Oosterhout anno 2008
In september 2006 werden in Oosterhout en Schijndel centrale bedienposten van Rijkswaterstaat Noord-Brabant officieel in gebruik genomen. Vanuit deze centrales worden de bruggen en sluizen op alle Brabantse kanalen op afstand bediend. De Brabantse kanalen kende al twee centrale bedienposten in Tilburg aan het Wilhelminakanaal en in Helmond aan de Zuid-Willemsvaart.
De twee nieuwe centrales maken individuele bediening nagenoeg geheel overbodig.
