Beste Hein Hinzen. Door contact met een van de familieleden in Volkel weet ik je het volgende te vertellen : n.l. dat Nellie in Volkel is blijven wonen maar in middels 11 jaar geleden overleden is. Riky echter leeft nog wel, is 84 jaar en woont in de U.S.A. Telefonisch contact was inmiddels niet meer makkelijk. Volgend jaar heeft een nichtje de planning vanuit Nederland er naar toe te gaan.

Bedankt voor jullie reacties, Hein en Henk. En mocht iemand meer weten over de dames Riky en Nellie Verbakel uit Volkel, laat dan aub hier even een berichtje achter. Of misschien leest één van hen zelf wel dit bericht, dat zou helemaal mooi zijn ;)

We horen het graag!

Natuurlijk was er een programma alleen ken ik dat niet. Rechts staat volgend mij de Adjudant van de "sectie Voorlichting" met naast hem de Majoor van de "Voorlichting".

Mijn militaire dienstplicht heb ik vervuld in 1960 en gewerkt als schrijver voor aalmoezenier Blanken en mijn bureau was in het tehuis "De Wing". Ik heb toen samengewerkt met de dames Riky en Nellie Verbakel Uit de Vloetstraat te Volkel.
Ik zou het tevens prettig vinden om te vernemen of deze dames nog hier zijn.

Om nog even terug te komen op de eerste reactie van Gerard de Bie; de Duitse vliegtuigen werden nooit in de bossen verstopt voor de geallieerden. In de bossen bij Odiliapeel was wel munitie opgeslagen.

Ja heel interessant ; zijn er van de Heemkunde uit, al 2x geweest. Mijn hoofd duizelde op het eind van de middag. "Mijn harde schijf zat vol" zeggen ze tegenwoordig. Maar dat gezegde is ook al weer bijna achterhaald.

Wil je ook eens een kijkje nemen in de traditiekamer "Typhoon" (vliegveldmuseum) op vliegbasis Volkel en horen wat er b.v. tussen 1940 en 1945 allemaal is gebeurd op Fliegerhorst Volkel: bel dan op dinsdag, woensdag of vrijdag naar 0413-276135 en regel een bezoek met rondleiding op de 1e of 3e vrijdag van de maand.

Bedankt voor je aanvulling bij dit verhaal Gerard. Leuk om het verslag van een bezoek aan de Vliegbasis in 2016 te lezen. Misschien dat er nog meer mensen herinneringen hebben aan een bezoek aan de Vliegbasis?

Bezoek aan Vliegbasis Volkel is van alle tijden.
Zo staat er een kort schrijven over een bijzonder bezoek aan deze Basis in de editie van het KBO-Brabant-Blad "Ons" ( mei 2017) onder het maandelijks terugkerende item "Uit het fotoalbum van ...." Peter Claassen (1951) :

="Vorig jaar bestond KBO Odiliapeel vijftig jaar en daarom bezochten we de vliegbasis Volkel, thuisbasis van de Fl6's van onze luchtmacht.
Een uitje dat we dankzij het KBO-Brabant Premieplan konden maken.
De vliegbasis hoort bij ons, bijna iedereen in de omliggende dorpen heeft er een band mee.
Als "buren" waren we altijd al benieuwd wat er achter die hekken gebeurt. De basis is namelijk ongelooflijk streng beveiligd, je komt er niet zomaar op. Ook rondlopen of fietsen is verboden, dus alsof we op safari waren, reden we over het terrein. Met drie bussen, drie gidsen en 160 KBO'-ers.
We zijn dan ook maanden bezig geweest om toegang te krijgen: paspoorten verzamelen, kopieën opsturen, een bezoekerslijst opstellen. Maar het was het waard. Genoten heb ik van de rondleiding van de commandant, maar ook van de verhalen van onze leden die de oorlog hebben meegemaakt.
De basis is in 1940 aangelegd door de Duitse Luftwaffe, als een Nacht-landeplatz. Sommigen herinneren zich nog dat de toestellen in alle stilte naar de bossen werden verplaatst, om ze te verstoppen voor de geallieerden.
Zelf woon ik vijfhonderd meter van de vliegbasis vandaan, dus het ronken van de overvliegende Fl6's hoor ik goed. Ze vertrekken bijvoorbeeld naar vredesmissies in Afghanistan en Mali. Een bijzonder idee dat die eigenlijk bij mij "om de hoek" beginnen.'
Speciale dank heeft Peter Claassen voor Fons Braks (voorzitter van KBO Odiliapeel) en KBO-'er Theo Vullers (ex-officier van de vliegbasis Volkel), die dit uitje mede mogelijk maakten."=