Vijf en twintig jaar later een omgekeerde wereld. Has de Groot, (links) werd later de bewoner van deze woning. Anneke, een van zijn dochters, nichtje van me, werd in 1951 voor enkele weken, ‘als Bleekneusje’ naar het R.K. Koloniehuis St. Joseph in Egmond aan Zee gestuurd. Een jaar later emigreerde het gezin naar Canada. Met eten kwam dit gezin niets te kort!

Luciën, bij je eerste reactie, toen ik met Willem Rovers ook die gegevens bekeken, 'waarvan een dochter reeds overleden, '
och was zijn antwoord aan de Spaanse griep.'
In de vlg. eeuw wordt het gezegde, 'was het Coronatijdperk.'

Op de website van Bidprentjes van Uden Archief stuitte ik op de naam Mevrouw Götzl Johanna = Moeke, Szentgotthard-hongarije. echtgenote van Piet Kerkhof. (eigenaar van een kachelwinkel en smederij to. de Kruisherenkapel in Uden).
Het riep vragen op, verbleef zij als een Hongaars of Oostenrijks Pleegkind in Nederland en bleef achter, in Oeffelt of Uden. Óók in Hongarije was de benaming van, Moeke.
Szentgotthard Hongarije, gelegen ten zuiden van Wenen aan de Oostenrijkse grens.

Het lijkt op de foto dat er ruimte is gelaten, tussen Has en Mrie, voor het ontbrekende familielid, . Acht jaar eerder, 19 october 1918 overleed dochter Martina aan de Spaanse Griep. Een virus zoals nu de Corona!

In 1972 brachten we met een georganiseerde reis een bezoek aan Hongarije.
in Heyeshalom passeerde we de Hongaarse grens, verder in Györ werden we in de bus welkom geheten door Imre Széll, het werd in Hongarije onze Staatsgids, die vloeiend Nederlands sprak.
We gingen binnen Paprikás Csárda voor een uitgebreide lunch, opgeluisterd met een Zigeunerorkest.
De aanleiding hiervoor was dat mevrouw Uitendaal uit Driehuis, uit het gezelschap, voor de derde maal een bezoek bracht aan dit land, Imre, de gids was zijn pleegzoon uit Budapest.
Imre, was werkzaam in een tabaksfabriek en offerde hiervoor zijn vakantie op, het werd een fantastische reis.

Dank je wel, nou weet ik het weer. Ik heb ze niet meer.
Ik heb nog wel alle boeken van Mia Bruijn-Ouwehand, over de familie Koppenol.
Ook sorry, Rini :)!

@Norah - Inderdaad een andere wereld, maar voor jonge meisjes in die jaren toch een favoriet, zoals inderdaad ook de serie die jij noemt. Heb de boekjes nooit weg kunnen doen..(Mariska de circusprinses, Mariska in Scheveningen en Mariska onder de Indianen). De auteur was Sandor Kis -- pseudoniem van Lambertus Gerardus Weldering. De familie Weldering woonde in Helmond. Zijn vader kwam van Meppel, was wisselwachter bij de spoorwegen (een en ander in het verhaal speelde zich af in Brabant en rondom een spoorwachter en een spoorwegopzichter ). De auteur was zelf onderwijzer.

Sorry Rini dat ik even van je vraag afgeweken ben..

Ik ken deze boekjes ook, een andere wereld was het voor mij. Een van mijn favorieten uit die tijd, buiten de Koppenolletjes.
Weet slechts van twee... Hoe was de naam van de schrijver?

correctie: linksaf moet rechtsaf lezen [ zo staat het er ook, heb zojuist gecheckt; boekjes staan nog in mijn kast]

Het Hongaarse meisje Elvira werd wel in het BR genoteerd; ze heeft ongeveer 18 maanden bij de familie (oudere neef van mijn moeder) op de boerderij gewoond. Zoek maar eens op deze voornaam in het BR bij het RHCE. Mijn grootouders woonden zeer nabij en Elvira kwam veel bij mijn grootouders 'over de vloer' omdat er in hun gezin meisjes waren van dezelfde leeftijd en iets ouder (mijn moeder). [ misschien ook wel omdat er veel jongens waren :) ?] . Mijn moeder heeft nog lang daarna af en toe geschreven met Elvira en wij zagen wel eens een Hongaarse briefkaart in moeder's speciale doos waarin we af en toe snuffelden. Er zaten briefjes bij met telwoorden in Hongaarse taal enz. Dus wij leerden als kind ook al snel tellen in het Hongaars :) en dat zonder google...
-- Voor wat betreft de boeken over Mariska...[zijn drie delen] : In het tweede deel (Mariska in Scheveningen) staat beschreven hoe een Kobus langs de boerderij van Van Duijnhoven op liep, noord, dan voorbij deze boerderij linksaf naar het boerderijtje van de imker Van den Nieuwenhof. Nou, dat eerste was de boerderij van mijn grootouders, even noord en direct daarna linksaf kwam je idd. bij boerderijtje van Van den Nieuwenhof. Een zoon was missionaris in Z-Amerika. [ in een latere generatie in deze familie zelfs meer missionarissen]. Andere namen komen er in voor die voor mij herkenbaar zijn: de lange Graard (was Graard Kusters, die werd zo genoemd...hij woonde niet ver hier vandaan ). Verder de zusters Clarissen aan de Molenstraat en nog veel meer bekende dingen. Ik denk dat de auteur het ‘materiaal’ van de mensen in buurt heeft gebruikt om zijn kinderboekjes te schrijven? Waren toch meer meisjesboekjes. Omdat ikzelf een generatie later daar opgroeide...herken ik het natuurlijk...er was nog niet zo heel veel veranderd. Een andere lezer zou dat niet weten. Maar dat was niet de reden dat ik deze boekjes verslond..:) ze waren in mijn kinderogen zo mooi.... geschreven in de tijdgeest..in de jaren van het rijke roomse leven. Dit allemaal terzijde, maar kwam in mijn gedachten toen ik je vraag las..

Beste Helena bedankt voor de interessante aanvulling.
Ook bij mijn schoonfamilie werd het boek: 'Mariska, de circusprinses' gelezen, ik ben benieuwd en ga de boekenkasten eens door snuffelen.
Van een groep pleegkinderen zijn rond 1922 drie kinderen in Uden gebleven, waarvan een zoon met een onderzoek gaat beginnen. Het zou een mooi vervolg kunnen worden.

Luciën, toen ik samen met Willem Rovers de lijst door nam van de Burgelijke stand, merkte Willem meteen op, ‘die dochter is gestorven aan de Spaanse griep.’
De griep was een beruchte epidemie op wereldwijde schaal in de jaren 1918-1919. Ook werd mij verteld dat Pleegkinderen niet ingeschreven werden en het zij heus geen nichtjes, zo,n luxe was het thuis niet.

Dag Rini, - jammer dat via BR Uden niet achterhaald kan worden of deze meisjes ook bij jullie thuis gewoond hebben. Ofschoon de grote stroom pleegkinderen (vrnl. meisjes) direct na WWI begon...kwam het toch ook voor dat ze in latere periodes kwamen. In de familie van mijn moeder (mijn familie) was een Hongaars pleegkind opgenomen zo rond ca. 1930. Nog later dan 1926.

Nu ik aan dit denk: Als jong meisje las ik de boeken die vele meisjes in die jaren lazen -> 'Mariska, de circusprinses'. Alhoewel fictief verhaal herkende ik in de personages, de bijnamen, soms zelfs de werkelijke namen, alsook de omgeving in Brabant waar zich dit voor een gedeelte afspeelde...het buurtschap en de mensen die er woonden. De boerderij van mijn grootouders is er terloops in genoemd. Dikwijls dacht ik dan dat een deel van het verhaal mogelijk gebaseerd was op Elvira, het Hongaars meisje waarover onze moeder ons zo dikwijls vertelde...totdat ik jaren later met genealogie begon en al zoekende erachter kwam dat achter het pseudoniem van de auteur een onderwijzer schuil ging die op hetzelfde adres woonde als een Hongaarse dame. Zo zal fictie en non-fictie mogelijk verweven zijn geraakt in dat boek ...[ ter zijde: het was - in mijn kinderogen- zo'n mooi boek dat ik het wel -tig keren gelezen heb].

Hoi Rini, mooie foto. In het Bevolkingsregister van Uden 1920-1930 staan bij de weduwe Martinus de Groot-Smits alleen de vier kinderen, waarvan een dochter reeds overleden, en vijf timmermansknechten vermeld. Het verblijf in Uden van deze twee meisjes zal waarschijnlijk dus van korte duur zijn geweest. Kunnen het nichtjes zijn geweest die de zomerperiode bij hun tante hebben verbleven? Groetjes Luciën. www.udenarchief.nl