Dank je wel, Gerard, altijd weer heerlijk om te lezen. En een aantal ken ik er nog wel uit mijn jeugd!

Een knipsel afkomstig van Bertus van Berlo met een logo "OUD GOUD' vermeldt het volgende over rituelen uit de eerste helft van de 20ste eeuw en daarvoor :

Makt een kruis, anders kumt den duvel in huis.
Ongelukken, heksen, duivels en andere boze geesten werden op velerlei manieren door het kruisteken bezworen.
Bij het aansnijden van een nieuw brood werd over de onderkant ervan met de punt van het broodmes het kruisteken aangetikt;
Bij onweer werden de vier hoeken van huis en schuur door middel van een gewijd palmtakje kruisgewijs met wijwater besprenkeld, terwijl vrouwen en kinderen bij elke bliksemflits haastig het kruisteken sloegen;
De boer bracht na inzaai van elk stuk bouwland op de vier hoeken ervan het kruisteken aan door middel van de kruk van zijn schop.
Hetzelfde teken gaf de doodgraver mee aan een dode op diens vers gegraven grafheuvel.
Dan was er verder zo'n 100 jaren geleden, geen boerenhuis, geen schuur, schop* of turfhok dat niet op een of meer van zijn buitenwanden een wit kalkkruis van ca. 1 meter hoogte vertoonde, dat telkenjare door middel van witkalk vernieuwd werd.
Uit: Oud-Brabants dorpsleven.
* = ( zal misschien een kot of keet mee bedoeld worden ?)

In het rijm zit de tekst :
" Deh ons moeder ’n snee van ’t brood richting d’r bohrst snee,
en er dan van te vurre ’n kruiske over makte en ’n spreukske zeej".

In het Bisdomblad van 27 maart 1987 vond ik een ingezonde stukje van Wim Ijlst, geheten : " Dagelijks brood"
Een deel van de tekst gaat ook over het aansnijden van het brood en gaat als volgt :
" Ik zie mijn vader nog het brood zegenen met een plechtig gebaar als een priester, die weet heeft van de twaalf toonbroden in de tempel van Jeruzalem, welke daar elke sabbat waren bereid voor God als dank voor afwezigheid van honger".
"Ik zie mijn moeder nog een kruisje maken over het brood voor ze het aansneed om het met ons te delen, ernstig als een gelovige, die zo pas heeft gelezen dat op Elia's woord de olie in de kruik van de weduwe van Sarepta bleef vloeien en het meel in de pot niet opraakte". ( uit de Bijbel)
"Verblijf in hongergebieden heeft me nog duidelijker gemaakt hoe broodnodig de bede is om een beetje brood, hoe verkwikkend het is 'zijn brood' te delen, en hoe benauwend 'zijn aandacht' louter en alleen te richten op het verwerven van een dubbel en dwars belegde boterham". ( * zijn : van Christus.)