@Gerard, het bederfvrij houden van etenswaren was voor de invoering van de koelkast in het huishouden inderdaad een groot probleem, zowel voor de verkoper als de consument. Maar ieder huis had in die tijd nog een koele kelder!
De zuinige huisvrouw, en dat waren ze allemaal, kocht enkel op verjaardagen en feestdagen gebak. Naast de mokkapunten en nougatinegebakjes werden ook slagroompunten aan de gasten voorgezet.
Ik herinner me wel de aanmoediging van mijn oma, die in de zomer jarig was, om de slagroomgebakjes als eerste te kiezen.
Op het platteland werd van de room van de melk boter gemaakt, en geen slagroom. Daarvoor was de huisvrouw te zuinig.

Ik vroeg me af wanneer slagroom als algemeen gebruik op het Brabantse platteland zijn intrede deed? Daar ik me meen te herinneren dat in de 50er jaren er alleen maar boterachtige stijve crême op taart en gebak werd gebruikt . Daardoor bleef gebak ook langer verkoopbaar want zo'n geweldige koelingen waren er toen nog niet als ze er al waren.

Interessant Hanneke. Ook in de vroege naoorlogse jaren was het nog best moeilijk voor de meeste families en moest er in de meeste gezinnen toch elk dubbeltje omgedraaid worden. Wat waren we als kinderen al blij met een tulband gebakken in de wonderpan en soms bestrooid met wat poedersuiker. Rini de Groot schreef er al eens over https://www.bhic.nl/ontdekken/verhalen/de-laatste-tulband-uit-de-wonderpan
Of voor de feestdagen dan eigen gebakken brood met kandijsuiker. Mmm...ik ruik nog de geur die uit de oven kwam. En de sigarenrook van je oom (oei oei..) of het advocaatje waarvan je daarna de laatste lepeltjes uit mocht 'drinken'. Dan de bavarois die je tante zo heerlijk kon bereiden..of de rode stoofpeertjes die nergens roder waren ...of de geur van het konijn of de haas die stond te stoven op de kachel. Of de eigengemaakt chocoladepudding mét slagroom of de griesmeelpudding met bitterkoekjes en bessensaus.. Mmm..

https://nl.wikipedia.org/wiki/Haman