Dat kan kloppen, Paul. tussen 1898 en 1906 waren de kentekens rijksnummers. Je had die overigens alleen nodig als je op rijkswegen reed. Voor motorfietsen was geen rijksnummer nodig. In 1906 werd het provinciale nummerbewijs ingevoerd, die wél op ieder motorvoertuig gevoerd moest worden. Elke provincie had een eigen letter (alleen Noord- en Zuid-Holland hadden daaraan niet genoeg en kregen na verloop van tijd twee letters). Voor Noord-Brabant was die letter een N. De provinciale kentekens waren niet gebonden aan een voertuig, maar aan de kentekenhouder. Als je een andere auto of motor kocht kreeg die gewoon hetzelfde nummer als de vorige. Meer over de eerste automobilisten in Brabant kun je lezen in de inleiding. Meer over die provinciale nummerbewijzen kun je lezen op onze themawebsite De auto van m'n opa, pagina Brabantse kentekens?

Oud- postdirecteur Antonius Arts [*1899 + 1987] vertelde mij op 3 juli 1981 o.a. over karren fietsen en auto's in de stad. Zoals dat Godefridus [Arts zegt Jan] van Lanschot een van de eerste Bossche autobezitters was. [Zie verhaal hierboven].
Maar hij verwart het gebruik van kentekens. Het is namelijk eerst gewoon met nummers. GvL had onder meer 412 [twee maal achtereen. In 1901 en de tweede in 1905]. Die tweede was een Cotterau. En zijn derde op een volgende auto droeg nr. 1888 [onbekend merk]. Maar in 1906 veranderde de registratie van auto's in N73 en resp. N74 [zoals de auto's van GvL waren geregistreerd bij de Belastingen.
Paul Kriele

Mooie aanvulling, Jan, dank je wel!

Bijgaand nog een foto van de, of een?, Dion Bouton van B.A. Jansen uit ‘s-Hertogenbosch:
https://www.deplaets.nl/cgi-bin/beeldbank.pl?ident=27039&search=Auto&sort=02&veld=all&inword=1&bool=and&display=gallery&istart=31

Bedankt Gerard, voor deze boekentip. En inderdaad; wat is nou een auto zonder brandstof (in welke vorm dan ook ).

Allemaal leuk en aardig een auto rond 1900 maar het moest wel rijden .... op brandstof. In dit boek lees je daar het fijne van : https://rutgerbooy.nl/benzine/benzine/van-blik-naar-pomp

tav Rene Bastiaanse:

Heel erg aardig te lezen over de vroegste automobilia in Den Bosch, dank! Ik ben dan ook nieuwsgierig te horen waar je een en ander vandaan hebt: literatuur, registers, archieven, websites Zodat ik er zelf weer nader in kan duiken. Overigens, de meeste van de behandelde familienamen ken ik uit mijn jeugd, maar dan de jongere generaties :-) Dat Paul Kriele zelf mijn Tante Mimi nog 's interviewde - ik zie 'r nog met een dikke rondige vroeg jaren zestig Mercedes diesel aankomen. Toen haar wegenbouwende man plots overleed, nam ze prompt het bedrijf over - niks verkoop of faillissement. Een kleindochter van 'r zei me enkele weken terug: "Nee, joh, dat bedrijf had toen geen 150 man, zo'n 600! Er is een foto dat ze met laarzen in de blubber staat van een rijksweg in aanbouw. Druk in de weer met een knots van draadloze telefoon-zendapparaat."

Prachtig te lezen over mijn grootvader aan moeders zijde, Jan P. van der Bruggen. Dat hij in de automobielen zat wist ik. Moeder vertelde echter nooit over - via online snuffelen kwam ik er achter dat hij enkele jaren een gevierd wielrenner was. Vanaf 1896 reed tal van zilveren medailles, bekers en lauwerkransen bij elkaar, op houten wielerbanen. De vijf kilometer was zijn specialisme, de verslagen spreken van een verwoestende eindsprint. Er zijn annonces in de landelijke dagbladen, met in koeieletters Spaanse, Engelse en Italiaanse (Pontecchi !!) en Engelse namen. En iets kleiner de legendarische Jaap Eden. En, verroest.. even daaronder staat opa's naam. Hij is dan ook korte tijd zelfs professioneel renner geweest; er was echt wel een goeie duit in te verdienen. Met m'n Van der Bruggen neven hoop ik het volledige relaas op rij te krijgen - zijn afgrijselijke val wegens een houten velgbreuk, tijdens een trainingsrit langs de Zuid-Willemsvaart... Zijn deelname weinige maanden later aan de Wereldkampioenschappen in Glasgow, allerlei verslagen in kranten en sportbladen.