Reacties (5)
Mariët Bruggeman
bhic zei op 28 juli 2020 om 12:19
Wat fijn dat je vader (en het gezin) ondanks dat ze zo in angst en in niet zulke hele goede omstandigheden moesten wonen, toch veel aandacht en genoeg te eten kregen van de nonnen. Dat zal het vast een stuk draaglijker gemaakt hebben.
W Roons
zei op 24 juli 2020 om 19:41
Ik weet dit van mijn vader die in 2008 is overleden, hij was toen ongeveer 9 jaar. Hij vertelde me altijd dat de nonnen verschrikkelijk goed waren voor hen, en dat ze nooit honger hadden gehad in de oorlog omdat ze onder het ziekenhuis woonden. Ze hadden altijd eten. Een zus van mijn vader is later ingetreden als non.
Mariët Bruggeman
bhic zei op 24 juli 2020 om 19:00
Bedoel je in de kelder van het gasthuis ? Dat moet een hele ervaring geweest zijn. Werd er nog wel eens over gepraat, over het wonen in de kelder ?
Wilhelmus Rooms
zei op 24 juli 2020 om 13:59
Mijn groot-ouders (fam Rooms/Oerlemans met 9 kinderen), hebben een paar jaar in the kelder, gedurende de WW11 oorlog, gewoond omdat hun huis aan de Molen weg was kapot geschoten door de Duitsers
coen bedaf
zei op 14 oktober 2019 om 15:35
in dit ziekenhuis heb ik nog een week gelegen met een gebroken been dat is plusminus 57 jaar geleden.
toen moest het gips nog een week uitharden onder een soort hondenhok.
toen moest het gips nog een week uitharden onder een soort hondenhok.