Reageer op dit verhaal

Heb je al een account? Log in met je gegevens.

Heb je nog geen account? Plaats zonder inloggen, of Registreer een account

Help spam voorkomen en los de volgende som op:
Geef mij een andere som.

Reacties (6)

Herman van Boxtel zei op 16 augustus 2016 om 21:37
Het is ook een "spannend" verhaal Hanneke, maar ook een horror verhaal het is alweer jaren geleden dat ik er aan meewerkte. In tegenstelling tot wat ik melde is er toen geen boek verschenen, dat is een vergissing, wel is het hele verhaal uitgebreid gepubliceerd in het periodiek Strol Zaand (1986 - 2000) van de Toenmalige, niet meer bestaande Heemkundekring te Kaatsheuvel.
Hanneke van der Eerden
Hanneke van der Eerden bhic zei op 16 augustus 2016 om 16:25
Dan mag je de titel en schrijvers van het boek ook wel geven. Lijkt me een bijzonder spannend verhaal
Herman van Boxtel zei op 16 augustus 2016 om 00:20
De bende van de witte veer was berucht, en niet voor niets, vele jaren geleden heb ik mee gewerkt aan het onderzoek naar de bende met als resultaat een boekwerk met alle details. Mijn vader en al mijn voorouders komen uit Kaatsheuvel vandaar mijn medewerking voor de toenmalige heemkundekring Kaatsheuvel. Voor zover ik weet hebben mijn voorouders nooit iets met de bende te maken gehad, maar het blijft een fascinerend verhaal.
Klaas de Graaff zei op 15 augustus 2016 om 16:26
Met de bijl
In de vroege ochtend van 15 oktober 1868 kwam de twaalfjarige Maria de Dalie uit Oisterwijk bij de buren met de mededeling dat haar vader dood was. De buurman die met haar meeging kwam er al snel achter dat er weinig te redden viel: Jan Korthout, de stiefvader van het meisje lag met een gapende hoofdwond op bed. Voor het huis lagen een bijl, een bebloed kussensloop en laken, als stille getuigen van het drama dat zich daar de avond tevoren had afgespeeld.
Petronella Roestenburg had als weduwe zeven jaar ellende moeten ondervinden. Haar tweede man was een notoire dronkaard, die zijn gezin terroriseerde, sloeg de vijf kinderen bont en blauw en verkrachtte zijn stiefdochter Maria meer dan eens. Op de bewuste avond sloegen de stoppen bij haar door, greep ze de bijl en hakte daarmee als een waanzinnige op de inmiddels in roes geraakte echtgenoot in. 22 Slagen telde de patholoog-anatoom achteraf.
Hoewel in 1868 op moord nog de doodstraf stond, werd er al lang geen moordenaars meer opgehangen of gewurgd. Voor Petronella vroeg de advocaat gratie met de achtergrond van haar gruwelijke daad. De Hoge Raad die de koning moest adviseren over gratie-aanvragen was zeer onder de indruk van het gebeurde en stelde zelfs voor om de straf te reduceren tot één jaar. Maar dat vond de starre minister van Justitie Van Lilaar wel te gek, zodat de straf drie jaar werd; toch nog een ongekend lage straf. Van alle gegratieerde doodstrafzaken is dit de laagste straf. Meestal volgde levenslang of 30 jaar.
Daarbij kwam dat Petronella ook nog in de gevangenis van Den Bosch haar straf mocht uitzitten, want veroordeelde vrouwen moesten deze in de vrouwengevangenis te Gouda ondergaan.
Toen zij in 1872 vrij kwam bleef zij niet bij de pakken neer zitten: zij hertrouwde in dat jaar met de Belgische marskramer Louis Louwagie, waarna zij in Rijsbergen ging wonen en in 1880 naar Nispen verhuisde. Helaas was ook dit huwelijk geen lang leven beschoren: in 1881 werd Louis dood aangetroffen. Over de doodsoorzaak is niets bekend. Een vierde echtgenoot vond zij in het Belgische Brassaat. Het was Petrus Haest, die ook al vroegtijdig de pijp aan Maarten gaf op 3 april 1883. De laatste huwelijkspartner was evenwel niet onvermogend, maar haar huwelijksgeluk vond zij ten slotte bij Jacobus Veresen in het Belgische Kapellen, waar zij zelf in 1899 het bijltje erbij neer legde, 73 jaar oud.
Joan Bos zei op 5 augustus 2016 om 19:13
Ja, een ander voorouderpaar (Van Diemen-De Haan) werd wel opgehangen op 22-06-1724 wegens heling van spullen van de Bende met de Witte veer, dus de familie De Jong had enorme mazzel.
Mariët Bruggeman
Mariët Bruggeman bhic zei op 5 augustus 2016 om 11:53
Mooi verhaal Joan, en gelukkig met een happy end.